beste tante overzee
ik zal het u vertellen
we zijn voldoende afgestompt
en afgedaald
de bodem is in zicht

we hebben al heel wat lagen huid verloren
aan de wand van schuurpapier
het bloeden
sijpelt ons inmiddels langs de lijven
maar ons loden hart blijft dapper slaan
als een moker
tot we opnieuw
door vloeren breken

steeds die kelder
onder kelder
er komt geen einde aan

maar ik denk
dat we nu
niet verder zullen zakken