Eigenlijk was ze een gore egoïste die verliefd op zichzelf was, maar toch ze had iets, iets in zichzelf, iets in de ander, iets met hem, iets waar hij niet omheen kon. Hij lag dwars op haar matras toen ze binnen kwam met haar nieuwe laarzen. Trots als een pauw voor de vierendertig euro extra die ze betaald had voor een eervolle vermelding op de twintigste plaats in de consumentengids. Duurkoop is waankoop, zelden het beste, meestal meer buitenkant dan binnenkant en eigenlijk alleen bedoeld voor stinkend rijke sukkels en sukkelinnen. Niet voor hem of haar dus, maar ja wat kon hem het schelen dat ze meedeed aan die gekte, zij hield van de laarzen, daarom was het voor haar echt, dat kon hij niet helpen, laat staan iets aan doen. Hij legde het kussen over zijn hoofd, stak zijn benen onder het dekbed, deed even alsof hij er niet meer was. Of hij naar haar nieuwe laarzen wilden kijken. Of ze ze even uit wilde trekken dan, dan kon hij ze beter zien.
Resultaten voor het trefwoord beste
Beste Ylcia,
De bescheidenheid, het zwijgzaam toehoren en spaarzaam spreken,
het heeft een reden, het maakt je niet dood, het maakt je niet sterk,
het geeft je geen eten, geen trots, het maakt je niet gek, niet kapot,
of anderszins anders, het is maar een gedicht, denk eraan terug met
een glimlach, of nooit meer en laat het voor wat het is, het ‘zijn’ kan
veelbelovend en sinister zijn, na lezing zal je denken dat ik dit niet echt
meen, het zij zo, het oordelen, de les laat ik aan jou over …
Pallas van Huizen
// Soms kunnen sommige mensen
(door omstandigheden) niet met elkaar vrijen,
laat staan praten,
dan moet je andere manieren zien te vinden,
om het met elkaar te doen,
het klein contact
kan dan voelen als een injectie
tegengif tegen de pijn,
een schommelende schommel
in de lentezon,
rubber banden en klamme aarde,
uitzicht op water,
lang, lang, lang water
en tijd voor thee of koffie
na de inspanning. //
– De fiets tegen het muurtje.
Manieren kruipen over generaties in dansende eilandcirkels
Alle mensen kroelen hun handen in de lucht
waar de muziek liefde verkoopt uit de zee
stromen vrouwen met stoute blikken vrolijk
lijken de golven te kabbelen over mij heen
waar mijn ogen nog altijd rustig blijven voor
een jongen die achttien jaar in talent loopt
Waar zullen de sterren van vandaag Calvin in het verleden aanspreken
Briefjes van 50 likken de bar voor een moment
van genot spot lot laat mij even verder houden
van rondingen in bewegingen voor mij alleen
is het ritme niet het begrijpen van ogen tellen
we grenzeloos zonder enige tijdsbesef voor
een jongen die achttien jaar in talent loopt
Voor de beste dichter is gesprek stof genoeg onder de druisende clubs
Sinds de laatste schepen zijn vertrokken
is er geen houden meer aan.
Boeren hooien lieve lust
vrouwen spugen pap tot tafel.
Zag jij ze?
De kraaien pikken ogen
onder valse bodem stroomt het
langzaam starend met gewoon.
Te intens geboren
bloeden naar hartelust
wilde dansen met mijn draak.
Bij ons laatste avondmaal
niet anders
wijn zuipen we niet
plakkende hostie
gehemelte aan elkaar.
Hoe ik leefde voor de gladiolen ?
Scrotum van de buurt
stijft zich op
aan nog een psalm
tepels kost voor kosters ogen
blauwdruk jouw zak.
Orgel pruttelt beloftes
rollen peper tussen
munt in zak om preekgal
door te slikken.
Zwarte roos
van krans gehaald
niet alles is per slot van rekening
lelijk aan jou
en het moet toch ergens begonnen zijn?
We hebben
starende bergen gesplitst
veensap gedronken
fatalistisch imago geswunged.
Ik dronk jou ’s nachts
en jij teveel.
Je humeur
clementine
oranje.
Vaak likte je wonden
in mijn vuur.
Waaien is het beste
maar het verder
staart mij aan.
kijkend in de spiegel
besef ik
het beste is eraf
opgelucht
haal ik adem
eindelijk
verlost van
zoveel schoonheid
Op TV zie ik een meisje
Engelengezichtje in een vluchtelingenkamp
Ze zit te tekenen
Een hulpverlener maakt een praatje met haar
Ze tekent ‘een weg’ vertelt ze
Over de weg komt een colonne tanks aangerold
Waar gaan ze naar toe, wat gaan ze doen ?
Ze gaan ons huis kapot schieten
Of ze er vaak aan denken moet ?
Ze droomt er van
Heel vaak,
elke nacht.
Ik heb meer tranen dan ik dacht.
In mijn geheugen valt een luikje open
mijn gedachten gaan naar 40-45
Letterlijk onder de grond
mijn vader en mijn ooms kaartend, pratend,
lachend, drinkend
Tussen de kieren door van het parket
stijgt hun sigarettenrook de kamer in
Jaren voordat ik geboren werd
maakten mensen er al lang het beste van
Liefde is de druppel die
het tranendal doet overlopen
Plotseling paniek: Moffen in de buurt
Er dreigt huiszoeking, een inval
Mijn tantes manen stampvoetend tot stilte,
leggen de onderduikers een rookverbod op,
steken zelf sigaretten aan.
Aneline-potlood…
Mijn broertje zit te tekenen
Vellen vol vliegtuigen, vliegtuigjes
sommige rokend en brandend
Een van de soldaten maakt een praatje met hem,
wijst een neerstortend toestel aan,
vraagt ‘Waar komt het vandaan ?’
Het antwoord van mijn broer:
Op de staartvin en de vleugels
voegt hij kleine hakenkruisjes toe.
Mijn buren
komen uit Somalië en
hebben een manier ontdekt
om elkaar te tonen
hoeveel ze van elkaar houden
de 1 gunt de ander de sleutel
van het portiek niet
en de ander gunt de 1
de voordeursleutel niet
dus de post verstoft
beiden hebben maar 1 sleutel
van iets wat niet werkt
niemand belt meer aan
en ik draai de muziek
zo hard als ik kan
daar sta je dan
wachten tot
licht gedoofd
zie je iemand
te vroeg denk je
word maar platgereden
door de eerste de beste trein
gewoon niets persoonlijks
maar ik sta liever niet
voor jan met de korte
lul te wachten
Een autoflits kraakte achter mij maar
mijn beste vriend sprong er liefde voor
heel zijn leven in een rolstoel
slikte hij alleen en ongelukkig door
mij verdwenen zijn vrienden en dromen
kon ik nog wel al was ik het vergeten
De pauze brak met drie schoten aan
twee in de lucht en één onder zijn kin
had hij genoeg, waardeloze contacten maar
niets kon ik terug draaien
mijn benen in een koude storm
spijt het me al was ik mijn hero vergeten
Je legt je vinger op de foute plek
hoe je dat doet, zo precies en hoe je
hele hand precies zoals de kat
zich wast in onschuld altijd
mijn haar voor haar terugplakt, je
nagels scherpt aan de matras
Juister zou het draven zijn van je
vingertoppen over vel of jezelf
inwinden als een nachtvlinder
in de holte op mijn buik, ik zal
meer ezelsoren vouwen in de hoeken
van jouw hoofd, jij mag nooit vergeten
dat het beste nog moet komen
Recente reacties