Resultaten voor het trefwoord hart

zwaartekracht energie – pallas van huizen

Steeds sneller draaide de oerzon om zijn as
veroorzaakte een implosie in de ruimte
brak in stukken en verdampte tot gas
Sommige dingen gingen sneller dan het licht
niets wat vast stond, wat nog werkelijk was
een nieuwe jonge zon nam zijn plaats
gaf de ruimte een nieuw gezicht
Ons huis, onze aarde kreeg vorm
veranderde van gas naar vast
water daalde neer, maakt het land nat
vruchtbaar voor de groei van gewas
Nu zes miljard jaar later
kijken en luisteren we
met nauwkeurige resonantietelescopen
naar oude en nieuwe sterren
Voelen ons oppermachtig,
willen het nadoen
en houden ons hart vast.

de ogen van je hart – pallas van huizen

In de kern houden ze van je,
op je schouders kijken ze mee,
je overleden vrienden, voorouders, geliefden,
ze zien dat je niet feilloos bent,
dat je soms fouten maakt,
ze voelen het, ze weten het best,
maar dat geeft niet,
dat geeft echt niet,
oordelen doen ze niet,
nee, dat laten ze over
aan de rest.­

open sollicitatie – suze parker

wat anderen zeggen
loyaal discreet nauwkeurig
taak- en doelgericht

creatief betrokken
focus op proces
hele goede ervaringen

teamplayer pur sang
met een ‘hands on’ mentaliteit

stel me als het moet zeer bescheiden op
neem waar nodig ruimte in

hou niet van vage termen
druk me direct uit maak van hart
geen moordkuil al doe ik dat wel
wanneer mijn baan dat van me vraagt

de honingboom – iniduo

het was begoocheling
toen ik een foto van gewortelde schaduw trok
ik weet nog hoe het rook
de savanne van het warme hart
de kou van de eenzame toendra
ik ben vergeten hoe het voelde
de gouden mist, de ochtend van de nachtbraker
het laaghangend fruit

in je kop draag je nog vrucht
je bast is gegroefd, je dagvlieg gevangen in amberstroop
onvermijdelijk en gedurig
om alleenstaand mensenlevens te volharden
doe het niet, heb geduld
zet de aarde naar jouw hand

fantoompijn – pallas van huizen

Daar waar ik gewend was je te zien
waar je altijd zat en sprak
het is er niet meer
je bent weg, ik ben weg
het is weg, alles is weg
Het enige wat er nog is
is een diep gat
in mijn hoofd, in mijn hart
het gemis doet zo’n pijn
geestelijk, mentaal
Daar waar ik gewend was je te zien
het is er niet meer, het is weg
alles, alles is weg.

aardbevingen zijn onomkeerbaar – pallas van huizen

noem me maar een rare naïeveling
dat ik wil geloven in de ware liefde
de oplossing, het lot dat ons trouwt
dat ik denk het vuur van de evolutie
de diversiteit te kunnen temmen
de stilte schrijft boekdelen
mijn hart is van goud, gelooft
mijn pen van zilver, twijfelt
ik wil niets beloven
geen sprookjes schrijven
oud verdwijnt, nieuw verschijnt
de revolutie, de relatie een feit
jij en ik, we zijn geen kinderen meer
de waarheid
het enige dat blijft.

schroeven aan elkaar – rianne oosterom

Wat als jij nu een deel
van mij meenam
en dumpte langs de weg

Je weet wel
dat deel dat rot is
en nooit ver van de boom valt

En dat ik dan een stukje
van jouw been afzaag
zodat je eens hinkt
op één gedachte

en bij me blijft

Ik zou ook wel wat willen schuren
rond die neus van je
zodat de zalm eens overblijft
ook al is ‘tie in de bonus

en wij samen als in water

Als jij dan wat van mijn haren afknipt
dan zit ik er misschien iets minder
met mijn handen in

En dat ik een opvangnet maak voor je ogen
zodat ze niet telkens uit hun kassen vallen

En dat ik je armen ombuig
zodat ik ze open kan ontvangen

– Dan beloof ik dat ik dat ik geen gat zal boren
in dat hart van je

summertime – mark boninsegna

Het regent
zomerdagen in de polder
grenzend aan de dampende stad
waar erosie de ziel blootlegt
voor ons
die zich onderdompelen in
pompende beats
jazz
poëzie

Cultuur mixen

Een nieuwe inheemse dans
Op maat
Op zwetende lichamen
Op lust en genot

Paaldanseressen zwevend
boven onze schoot
verschieten kleur wanneer
de naaktheid
realisme zichtbaar maakt
in bordelen waar ooit
Chinese rook longen vulde
van hun die ontsnapten

Het hart vangt
het ritme van de stad
Evenwijdig pulserend

Geliefden

broos behang en kaapverdische praktijken – pallas van huizen

ik zou je zo graag weer eens recht aankijken,
naar je lachen en kunnen blijven lachen,
ik zou je zo graag weer eens recht aankijken,
dat je gewoon weet hoe het zit, zonder dit theater,
dat jij zegt, en ik zeg,
en dat het dan iets openmaakt,
eerlijk laat zien waar we zitten,
waar we afspreken, waar we komen
en gaan.

Dat dus, dat wil ik hebben,
op ooghoogte mijn frontale hersenkwab
tegen die van jou plakken

je een kus geven

en gewoon verder leven,
recht in de ogen, zuiver in het hart,
gewoon verder leven

met jou