weg – bart pinnoo

Dromen verstard in hun kracht
bewolken de hemel.
Drijfveren zitten vastgeroest
in hun horlogekast.
Het zicht naar de toekomst
hangt in een te klein kadertje.
Een slingerende weg
vervaagt in de zontrillende lucht.
De glinstering op het water
staat stil in de wind.
Het filmroleind rikketikt
tegen de projector.
Een baby grabbelt
naar het glas met opa’s gebit.
Tegen de avondpastellen
ontvouwt een reiger
traag zijn vleugels,
klaar om op te stijgen
uit het grijpende riet.
Alleen.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Recente bijdragen

Recente reacties

Cookies?
Cookies = OK