Ik laat mij verdwalen door een kat
Ze leidt mij naar een tuinman die
Mij een pot pudding aanbiedt
Ik beeld mij in dat de kat mijn moeder is
De tuinman vraagt of ik straks ga zwemmen.

Ik zit op het zand en hoop dat de kat de avond haalt en
Na de avond het jaar en
Na het jaar de dood van mijn grootvader
Ik hoop dat zijn dood niet wordt ingeleid door sondes
Zelf zegt hij te willen sterven in zijn slaap
In een hotelkamer in een buitenland
Naast een vrouw die zijn pastorale verhalen een beetje verdraagt
Maar vooral is aangetrokken door zijn kennis van kogels en bont.

De kat schuimbekt alsof ze driftig ontkurkte champagne is
Om te vieren dat mijn grootvader opnieuw de tweede is
Zijn rivaal sproeit pindanoten in zijn gezicht en vraagt
Waar hij het toch vandaan blijft halen:
De moorden zo ongeloofwaardig, de kruiden die als je ze opzoekt
Helemaal niet giftig blijken te zijn, het falen van nieren als handelsmerk
Raakt hij het nooit beu omslachtig te zijn?

Mijn moeder belt en klinkt gezond
Ze wil gezond blijven
Ik vraag niet waarom
Ik vraag niet waarom ze een zieke kat op mij heeft afgestuurd.