Wat is de meerwaarde van mijn gedachten blootleggen
de kaarten van mijn leven laten inzien aan de ijsbrekers

gezond verstand zorgt voor het onmiddellijk smelten gaan van de horizon
druist tegen geweten in, je beproeft mijn gedachtegang zorgwekkend

je kunt geen juiste raadgevingen opgraven; alles al zelf onderzocht
oplossingen zijn onvindbaar omdat hij alleen het je in kan fluisteren

ter twijfel je verzetten aangezien vele afzonderlijk het tastbare accepteren
Ofwel tegen de draad ingaan zoals het negatieve voorbeeld laat bezichtigen

Eeuwig zal men geluk proberen te hervinden na slechte omstandigheden
Ook ik maak hierbij de fout, het is makkelijker om te zoeken naar het dichtstbijzijnde

Jij deed hierbij mijn klokken luiden, herroepen van mijn ziel
Interesse tonen en uitnodigen om een schone lij te beginnen

Tilt me op en kolkt in de ronde, als een gouden blad, wel verdort door de kou
haast deed het de das om, mijn woorden verwelkten achtervolgt met een echo

keuzes zijn bevroren tijdsdelen, bezinken tot het donkerste van de geest
ondergaat een heel proces door ons lichaam komt terecht op een zeef

gevangen in een bodemloze put zonder enige aanwijzingen
waaronder ik lijd, geen hou vast in het leven dat mij doet falen

verlangen naar sterke touwen die mij kunnen vastbinden aan een theorie
bang om nogmaals aan stukken gescheurd achter te blijven op de kille ondergrond

Symbool voor socialiteit van een belangstellende, mijn inzicht
schijnbaar niet geschikt als onderhandeling van deze twee karakteristieken

Vreugde wat telkens komt dagen wanneer ik de regenboog van het leven zie
Alles zal nogmaals spijtig vervagen het is gewoon een kwestie van tijd

Pessimist naar het hoofd geworpen wat ik inderdaad kan bevestigen
Maar vergeet niet; het is de realiteit die wij al te graag willen ontwijken

Betonnen muur zonder enige illustratie, versiert met enkel grijstinten
Simpel en ontzettend compact waar fantasie zich zal herenigen

Woede verstoort evenwicht evenmin, niet fysiek uiten, dat is de zwakteschakel
vervangen worden door onmacht en radeloosheid wat mij doet uitputten

Hoop verzamelt dankzij de plotselinge aandacht die ik toegeworpen kreeg
onverwachts uit de dode hoek gekropen wat de aarde deed schokken

verkrompen lichaam opgerold maar vertoont zich nauwelijks in het openbaar
kronkelt van verdriet, onopmerkzaam wegens verschuilen in het onguur

getrouw bedekken de haren mijn gezicht zodoende verbergen van bevroren emoties
tranen smelten bij nacht te samen met het masker wanneer de ochtend aankomt paraderen

Herhalen is het gevaar wat me geduldig zal opwachten
vermijden is onmogelijk tot ik mij zal omkeren naar de verlichting

Terug komen op mijn vraag der beginne van het gedicht
wat zal mij helpen om vervelende omstandigheden te delen