Resultaten voor het trefwoord kat

moordwerk – jelou

de betonschaar doorklieft hout
mijn moordwerktuig verzet
beloofde gouden bergen
ik dwing het hout terug naar daar
waar schorre kinderkeeltjes ooit
dwangarbeid verrichtten door
het bakken van wat cupcakes

ik knip en schrob een zaag lam
verdwijn in muggenzifterij tot
gele slakom mij alarm
hier ligt kat drie ontbonden
dan moet daarnaast de bruine pot
ons moederpoek markeren die
bedekt met eikenhouten plank
mijn massa kan hanteren

het komt wel goed, roep ik omhoog
een treurlied tjilpt de vlieren
het zwarte merelpak meldt rouw
om grof vervreten nageslacht
ik hoor twee eksters honen

de brandnetels heb ik gekeeld
hun meters dominantie stil
nu enkel nog de esdoorns
mijn voet de zandbak in als schraag
springen ontwaakt wat kikkers
mijn tenen als een trampolien
ik hielp hun huis om zeep

vergeef mij, prevel ik hardop
ik creëer opnieuw een veste
als deze staatsgreep straks voorbij

ruimte voor tranen – pallas van huizen

Dat ze het niet aan zou kunnen,
voor de kat zou gaan denken.
Niet-wetende of het nacht of ochtend is.
Dat is de reden, daarom werd de schrijver boos.

In haar belang, groot of klein:

Als hij iets verkeerd gedaan heeft
dan was het uit liefde.

Op aarde smeekt de regen,
de zon spreekt in zeven delen.

Zoiets zou niemand doen, behalve als je wist
of erger nog als je wil.

In taal zal zij altijd blijven leven,
dat zal hij altijd blijven zeggen.

De wereld verandert, gevoel idem dito.

Alleen de herinnering blijft.

alleen mijn huid – janine jongsma

alleen mijn huid verzet jouw zinnen
maar de woorden glijden van mij af
ik word niet warm of koud van je
je zet me in de stoel neer voor de spiegel

haalt snel een washand over mijn gezicht
en zet mijn arm zorgvuldig terug in de kom
in de badkamer huil je de vlekken uit mijn lingerie
je borstelt mijn haren en telt hardop honderd slagen

vraagt of ik mijn lievelingshaarband in wil
maar besluit uiteindelijk tot een paardenstaart
beneden kus je mij teder gedag, ik staar naar de tv
mijn borsten kijken jou onbewogen na

de kat telt de uren af, gebruikt mijn been als krabpaal
jij belt vanaf je werk hoe het gaat, dat je laat bent
en of het goed is dat we Chinees eten
ik neem niet op, dat doe ik nooit

de nacht begint wanneer de juiste zoogdieren zichzelf in het donker knijpen – delphine lecompte

Met geknapte veters adopteer ik een bezwaarde kat
Ik noem haar Gerda en ze haat mij
Twee dagen na de adoptie sterft mijn grootvader
Ik krijg de kaas die nog onder zijn stolp lag
En een gotische kandelaar zonder kaarsen.

De kaas deel ik met mijn jongste zus
Die onze grootvader nauwelijks heeft gekend
Ze heeft zijn gouden dasspelden geërfd
Na de kaasmaaltijd verlaten we voorgoed zijn hol
Zijn holle huis echoot mijn verwachtingen uit.

Terug in mijn eigen woonst toon ik
Mijn zus de kat, de kat aan mijn zuster
Gerda spint en mijn zus snijdt
Zichzelf aan mijn briefopener
De brief is aan ons beiden gericht.

Onze moeder wil dat we op het zelfde moment lezen
Dat haar vader een winderige, lijmverslaafde tiran was
En erger!!
Mijn zus leest trager
Wanneer ze lijmverslaving bereikt
Heb ik al erger ontdekt.

Erger is slechts een kortstondige flirt met de blinde vrouw
Van een Kaapse glazenwasser en een langdurige affaire
Met de schelle dochter van een bipolaire garnalenpeller
Na de brieflezing houden we ongewijzigd van onze grootvader
Onze moeder kan letterlijk naar de maan lopen
En daar nadenken over haar navel en over haar kleingeestigheid.

De zon gaat onder en we proberen de ondergang te chronometreren
Maar we raken het niet eens over de kleuren
Volgens mij hoort het rood nog overduidelijk bij de dag
Volgens mijn zus was het oranje reeds het begin van de nacht
Een uur geleden is de kat grijnzend door haar luik verdwenen
Met een kaaskorst en twee veters om aan een garnalenpeller te geven.

thuiszorg – roop

je gaf de kat haldol
het beestje loopt nu wankel
voor het raam heen en weer
hij jaagt niet maar klaagt niet
want hij kan geen van beide meer

de goudvis kreeg zopiclon
en slaapt nu hele dagen
onder zijn kasteel hij heeft
vreetaanvallen en gordijnen
want het licht werd hem te veel

met dank aan seroquell
is de hond van zijn psychose af
hij gelooft de maan nu wel
maar kan sowieso niet meer
dan een maal daags een moede blaf

de hamster kreeg de alcohol
en met de kolder in zijn knaagdierkop
rent hij achter zijn flesje aan
tegen zijn molentje op

ik ben clean zeg je terwijl
je de ficus librium voert
maar als ik zo om me heen kijk
gaat het met de rest erg beroerd

zoals de kat – kate schlingemann

Je legt je vinger op de foute plek
hoe je dat doet, zo precies en hoe je
hele hand precies zoals de kat
zich wast in onschuld altijd
mijn haar voor haar terugplakt, je
nagels scherpt aan de matras

Juister zou het draven zijn van je
vingertoppen over vel of jezelf
inwinden als een nachtvlinder
in de holte op mijn buik, ik zal

meer ezelsoren vouwen in de hoeken
van jouw hoofd, jij mag nooit vergeten
dat het beste nog moet komen

geroerd – jelou

Ik heb ze dichtgedaan
onze bevruchte ogen

ze liepen vol met water
en de kamer stroomde over

we nestelden de bank
de opgetrokken benen op
het droge

dit is geluk, dacht ik
terwijl de kat voorbij zwom.

de kat, de zondebok, de schuldige schoenen en het ovenpapier – delphine lecompte

In het huis van mijn moeder zinken mijn schoenen
In een cementlaag
Nat cement en het is duidelijk
Dat ik voor altijd schuldig ben.

Ik kan de vloer niet gladstrijken
Mijn moeder loopt rond in mijn geboortestad
Ze is niet alleen
Naast haar loopt een fotograaf
Die ’s nachts onmagische yoghurt maakt.

Het is mijn fotograaf
Mijn moeder heeft hem afgepakt
Hij trekt geen foto’s van haar
Ze zitten nu op een bankje
De fotograaf staart naar een schokkend sensuele profeet
Die het Bulgaarse woord voor zuivel
In huidkorsten op het gras legt.

De fotograaf noch mijn moeder kennen Bulgaars
De profeet is een prepuberale celliste
Ondanks haar huidaandoening
Is ze gedisciplineerd en benijdenswaardig.

Ik jaag de kat door het cement
Er is altijd een kat
Die de schuld op zich neemt
Is het geen kat dan is het een boxer
En soms is het een stier met heimwee.

Met een rugzak vol ovenpapier
Verlaat ik mijn moeders huis
Ik hoop dat ze de kat intact laat.