na het rigoureus vermijden
van alles wat des vlezes is
gecensureerd tot op ons bord
heeft men zich vergrepen aan de haren
tot bij de wortels van het verlangen
aan banden leggen, die handel!
bedekken met kappen, pruiken
en windsels, van tonsuur jazeker
tot en met kaalscheren op het bot
toch wint waar de wind onbestendig is
hij rooft na de zotskappen van de
maatschappij nu ook de kopdoeken
van het geloof – hun zwerfvuil geland in
een donker bos, bij weggeworpen
heiligenbeeldjes en verroeste kettingen
intussen wij weer eens door de mazen geglipt
ons gezicht in de ochtend zonnegebaad
gretig beboterd een boterham
met dubbele ham en koffie fors
niet die afkooksels van regels en waarden
uit strakke adamsappels en dito pakken
zie de krijtlijnen van een nieuw stramien
hen op het lijf geschreven als
tuinwijken naar amerikaans model
rijstvelden die harten verblijden en
monden voeden, de tirannie van rechte
lijnen, fijne puntjes op een rij
dertien per lopende centimeter
wat zich niet schikt?
verdrinken in een zwart bad
vergeet het!
de volgende hittegolf komt eraan
we schenken ons nog een kop koffie
Dank je! Ik alludeerde op de reacties die ergens onderweg waren blijven hangen, maar tot mijn genoegen zijn ze intussen aangekomen. Ben ik natuurlijk blij mee!
Noch Hollands noch zuinig… eerder hoe ze ons Vlamingen ‘bourgondisch’ noemen, inderdaad.
Welnee! Geniet van de complimenten. Laat je erdoor inspireren. Niet te zuinig hoor, of ben je een echte Hollandse? Volgens mij is het Vlaamse zwier wat je ten toon spreidt in dit gedicht.
Rantsoeneer de oorstrelende commentaren!
Kan de poëzie alleen maar ten goede komen…
Het probleem deed zich bij miij ook voor. Ik had een vrij uitvoerig commentaar geschreven dat helaas niet geplaatst werd.. Nog eens geprobeerd met een minder inhoudelijk commentaar. Niettemin wilde ik kwijt wat de kern van mijn betoog was. ik ben onder de indruk van de dictie en de gehanteerde retoriek.
Ach, nu lukt het wel.
Ik schreef: “Dit stuk verdient een comment, maar de welke?”
Mag ik vragen waarom mijn comment “is awaiting moderation”? Ik vermoed omdat ik initialen E.R. gebruikte ?
Dank !
Nou ja,
zo’n gedicht waar de durf van af spat mag niet zonder commentaar blijven. Een bijzonder smulbaar gedicht. Met gulheid overgegoten ondanks de misleidende titel!
Dat verdient een comment, maar de welke?
Over zo’n gedicht kan ik niet zwijgen. Maar typen op dit vlak is als op een vroege winterochtend de eerste stappen in de sneeuw zetten. Midden in de zomer aan sneeuw denken? Waarom? Ik denk dat het komt door dit gedicht. De taal maakt sprongen. De durf spat er van af. Wortdt er opgeroepen tot de rantsoenering van koffie (prachtige titel!), uiteindelijk nemen we er nog een. Proost, zou ik zeggen, schenk mij maar meer van deze rijkdom!