Resultaten voor de tag koffie

avondmaal – iniduo

Gezeten aan de dis Komen spijzen voorbij In overvloed, rijkelijk bedeeld Borden vol goede moed Hunkeren jeukende magen Naar verlossing in genade Drijven vier jaargetijden Op een bed van bier en wijn Verstrooit geluid in gordijnen Met verdwaalde woorden bedrukt Wisselt het licht van wacht Quattro stagioni, een erehaag Is ... »»»

zwaar kut – pallas van huizen

Ze had de hele nacht geschemerd, haar man laten denken dat ze al sliep, ’s morgens bij de koffie was het stil alsof er een zwart-witfilm een halve minuut op pauze stond. Ze denkt dat hij het niet heeft begrepen, want toen hij de sleutels van de garage pakte legde ... »»»

incubatie – iniduo

In helderheid van ochtenddenken vergeet ik de maatstaf van mijn eigen lawaai, drijf ik op rimpelloze stilte, baad ik in vroeggeboren honinglicht, kijk ik naar ganse hemelen. Ach, ik droom al denkend en drink koffie om me aan het dagvuur te branden, teneinde vroegheid te verlaten.

pauze – iniduo

‘Neemt niemand de telefoon op?’ wat is er eigenlijk mis met flessenpost aangezien overzeese dromen smoren in een ongewilde noodstop ik ben aan een dampige broodtrommel ontsproten maar de kruimels achtervolgen alle geluiden in stilte niettemin ben ik op weg, heb ik mijn land ontsloten twaalf uur slaat de klok, ... »»»

beste ylcia – pallas van huizen

Beste Ylcia, De bescheidenheid, het zwijgzaam toehoren en spaarzaam spreken, het heeft een reden, het maakt je niet dood, het maakt je niet sterk, het geeft je geen eten, geen trots, het maakt je niet gek, niet kapot, of anderszins anders, het is maar een gedicht, denk eraan terug met ... »»»

half een – pallas van huizen

Het leven is een harde leerschool de meesten hoef je niets te zeggen ze hebben geen werk, geen huis, geen land lopend over straat op zoek naar een kop koffie en een knaak we geloven allemaal ergens in de gastvrouw heeft zoete koekjes niet zelf gebakken natuurlijk stilte valt, de ... »»»

mijn poëzie – wim de roo

De ochtend begint langzaam mijn poëzie te ontsteken in zacht sluimerende ruimte met snurkende hond en in de hoek het gepruttel van koffie achter de ruit breekt de hemel zich open in wolken en schichtig héél voorzichtig begint mijn poëzie de ochtend te schrijven

kopie van haar recept – pallas van huizen

bakvet stolt in de koekenpan resten roomspinazie kleven aan zijn lepel halfdood-gepolijst de schaduw onder zijn ogen een grimas gevoelstemperatuur nul koffie lekt in de gootsteen lege tranen vullen lege pijn gewoontes sterven af de herinnering slijt op de achtergrond is het windstil onverschillig het weer zonder eind meneer heeft ... »»»

als ik er over nadenk – b. vogels

uitgespit tot op het bot ligt hij blootgesteld op het laatste bed van kankercellen als ik er over nadenk hoe hij koffie maken kon zijn ringbaard een grap niet mocht verbergen de prostaat de man de das omdoet maak ik me op voor één ontbijtkoek meer scheer mijn kin en ... »»»

rummikub – laura mijnders

Je dipte rummikub stenen in je koffie alsof het iets zou oplossen (op zijn minst net als suiker) ik keek toe hoe degene naast je die je nou nog niet echt bepaald ‘een vriendin’ wilde noemen een steentje naar binnen werkte en hoe ze kauwde, maar niet slikte ah, gelukkig ... »»»

Recente reacties

Robert Kruzdlo: Zou het gedicht willen herschrijven, toch...? Kruzdlorobert.com
Robert Kruzdlo Flow Teksten: Ja, nu ik het terug lees..., hier-en-daar valt er weer, alweer iets te schaven. kruzdlorobert.com
Manja Croiset: Beide en niet beiden. ...
Krishna: zegt:Ha, ja, het ligt natuurlijk voor de hand om het te lezen als een soort van ode aan mijn ...