De oorlog is nooit voorbij gegaan,
een Amerikaan weet dat,
een Rus ziet dat,
een Chinees leest dat,
een Indiaan denkt dat,
een Aboriginal proeft dat,
een Arabier voelt dat,
een Afrikaan ondervindt dat,
maar wij in Europa
leren wat anders.
Resultaten voor het trefwoord wij
Als je er echt diep over na gaat denken, over geld, dan word ik er een beetje gek van, maar bij deze toch een poging.
In welk temperatuurgebied kan een kip lokaal een eetbaar onbevrucht ei leggen? Hoeveel schone ruimte, schone grond, schone lucht, schoon water en schoon voer heeft een kip nodig om daadwerkelijk een eetbaar onbevrucht ei te leggen? Zodat iemand het eetbare onbevruchte ei direct lokaal op kan eten? (Dus, aangenomen dat het ei niet gewogen, verpakt, verhandeld en vervoerd hoeft te worden.)
Wat kost een ei nou eigenlijk echt?
Als je nog preciezer gaat kijken dan is dat ook afhankelijk van de beschikbaarheid en samenstelling van het voer en het aantal kippen in de totale lokale kippenpopulatie.
Wat ik eigenlijk wil doen, is de prijs van een ideaal ei vastleggen en vandaar uit een nieuwe standaard maken, alles herwaarderen, zodat de dingen overal ongeveer hetzelfde gaan kosten en dat we daardoor ook overal ongeveer dezelfde sociale voorzieningen krijgen zoals wij die bijvoorbeeld in Nederland hebben. Een ei heb ik ook gekozen, omdat dat over de hele wereld verkrijgbaar is en gegeten wordt, meer nog dan brood en rijst, waar ook meer werk door de mens zelf aan zit, en omdat het een relatief gangbaar en goedkoop product is. Toch kleeft er aan een ei toch ook een nadeel dat het op de Noordpool veel duurder eieren eten is dan in Nederland, aangezien kippen niet in die extreme kou kunnen overleven.
Desalniettemin, met de definitie van het ideale ei kan er een grote stap gemaakt worden in de economische gelijkheid en vooruitgang van het welzijn van de samenleving als geheel, we kunnen opnieuw eerlijk gaan handelen, iedereen krijgt en betaalt wat het echt kost vanaf de nieuwe eierenstandaard, en iedereen krijgt er overal eerlijke voorzieningen voor terug.
In Nederland zeggen we wel eens tijd is geld, en Einstein die zei: Tijd is relatief. Dan moet geld dat ook zijn, met andere woorden, na de hervaluering hoeft de wereld niet te veranderen, het is alleen de ratio waarmee we elkaar betalen, die veranderd, en daarmee hoop ik op een wereld waar het allemaal wat verstandiger en eerlijker verdeeld is onder elkaar.
gesombresseerde impromptu’s
achtergrondig
achter spiegels
achter schaduwen
achterin mijn uitvloeiende inkt
Bleu Mystère
blue blauw rauw kou hou
geen krassen
nee wij schoonschaatsen
over de belijnde witte maagd
ik blauwvouw je neer
dicht bij mij
deze avond
voor even
langs de grenzen van zichtbaar licht
onttrek ik mij even aan eeuwigheid
tussentijds sta ik kort in het zicht
als speelbal van eigenwijze tijd
hooguit hoogte, waarmerk van reliëf
of diepte in groeven van voordood
gezichten, van mensen die ik nog tref
een rimpel in de vijver van stille nood
heeft het zin te beklijven
gekerfd in beelden, kruimig en broos
voor hen die na ons zullen verblijven
ik, jij, we zijn vormeloos
De heftigheid van het leven
Is voor mij niet genoeg
Geef mij alles, geef mij niets
Geen doel om naar te streven
De factoren werken allemaal mee
Hoe wij door het leven gaan
Liefde, haat, pijn en verdriet
Zó heftig dat ik er blind van zie
Laten we knuffelen, strelen en vrijen
Niets en alles is van belang
Want de heftigheid van het leven
Is zowel prachtig als wrang
’s nachts in de grijze stilte
als de zon een stapje opzij doet
luistert Louise mijn dromen af
Zij en ik, wij zijn groot, klein
mentaal afwezig, verbonden met een lijn
Zij en ik, wij zijn groot, klein
spelen met perfectie, lust, liefde
dansen samen in de hete brei
’s nachts in de grijze stilte
als de zon een stapje opzij doet
luistert Louise mijn dromen af
Zij en ik, wij zijn groot, klein
dansen samen in de hete brei
wij, de minnende schimmen
mentaal afwezig, verbonden met een lijn
Jij, jij zal er altijd zijn
en ik, ik ook
wij zullen er altijd zijn
er is geen weg
geen terug
het is, het is, het is
en het zal altijd zo zijn
jij, jij zal er altijd zijn
en ik, ik ook
Toen de bergen hun dalen lieten meanderen
En de zee bevrucht werd
Toen wij baden en zongen
Zo was de Aarde een oord
Toen kwam het gevecht
Wij keerden ons
Wij hoopten
En wij huilden
Toen de zee voer over de bergen,
Toen de maan zwijgend scheen,
Werd de Aarde ontheiligd
Liefde kon niet meer bezongen worden
De kus verwaarloosd
(En wij wachtten.)
Ze zei zo zwart als wij hebben geleden
maken jullie het nooit meer goed ik zal
niet zwijgen op 4 mei het zout in alle
wonden. Ik zei maar niets ging vroeg
de kroeg in whiskey drinken en besloot
nooit meer Chinees te eten. Vooral
nummer 44 niet, in ieder geval nooit
meer met knoflook en zwarte bonen.
Een afspraak is een principe waar met een slag om de arm, flexibel, redelijk mee om gegaan moet worden, met andere woorden, de dingen op papier moeten in de praktijk op maat gesneden worden, opdat de afspraak in de werkelijkheid ook met volledig geïnformeerde overeenstemming plaatsvindt.
Wat ik eigenlijk zeg is: Een afspraak is een streven, maar in de praktijk moet daar vaak coulant en economisch mee omgegaan worden, omdat de handhaving van het streven niet altijd haalbaar is of verhinderingen voorkomen dat het streven gehaald wordt.
Desondanks blijven de principes, de afspraken gewoon staan, met andere woorden: Het streven wordt in het uitzonderlijke geval van onhaalbaarheid of verhindering zo goed mogelijk nageleefd, zij het op een later moment, zij het in een ander tempo of zij het minder intensief.
Het gevolg bij die uitzonderingen is (en dat is ook de praktijk) dat dingen niet gaan zoals ze zouden moeten gaan, maar wel gaan zoals ze gaan. En dat zie je ook maar al te vaak gebeuren, want mensen zijn niet allemaal feilloos, kunnen niet allemaal een tien scoren of zijn niet allemaal perfect op tijd.
We zijn mensen, hebben allemaal een leven en dat moet telkens weer opnieuw op elkaar afgestemd worden om de dingen volgens het streven, het principe, de afspraak te laten verlopen, helaas verloopt dat afstemmen niet altijd volgens plan en zullen we allemaal moeten accepteren dat er altijd een kans is dat je teleurgesteld kan worden en de dingen niet uitpakken zoals je verwacht.
Daarom is het belangrijk dat je er rekening mee houdt dat de dingen soms gewoon gaan zoals ze gaan en dat dat niet altijd is zoals je verwacht of zoals het zou moeten gaan, het streven wordt dan gaandeweg aangepast, opdat het in de praktijk wel haalbaar is.
Je zult dus niet altijd helemaal tevreden zijn en in de praktijk dus soms genoegen moeten nemen met minder, maar ja dat is het leven, de dingen die je overkomen terwijl je andere plannen maakt. Maar troost je soms kan een nadeel ook als een enorm voordeel uitpakken en blijkt de uiteindelijke invulling van het streven een betere oplossing dan hoe je het op papier met elkaar afgesproken hebt, de natuurlijke gang van zaken is eigenlijk helemaal zo slecht nog niet, alleen soms kan het lastig zijn ermee om te kunnen gaan, dat begrijp ik, daar heeft iedereen wel een beetje last van, denk ik.
Recente reacties