Op een plek
in het land
begroeid met mos
en de lucht erboven strak,
lig ik op mijn rug en
bekijk de wereld,
de bomen, de mensen
van onderaf,
spreid ik mijn armen,
open ik mijn mond,
houdt het geluid
op met bestaan
Ik verzin het land,
Het niets erboven,
het mos geschapen
uit letters alleen
Reageer