herinner jij je dat we samen in de schaduw van
licht verdriet het geweld stopten

huilden de pijn vrij van schaamte
enige tulp in haar tuin
eeuwig waar nooit winter was
jouw hoofd op mijn naakte borst

je fluisterde een vraag

uit schoonheid kunnen kussen zweven
na moorden blaast de wind een schreeuw
slaap en laat ons met de regen
stormend over dagen gaan ja
zweef maar

ik ben bang lief
ik droomde
dat jij het vergeten was en
ik mis je