Resultaten voor de tag eeuwig

op weg naar Ø – arne berdache

op weg naar Ø ontmoet ik contingent a ∈ B we nemen even afstand van de Staat en drinken een glas wijn op een kruk aan de andere kant van haar toog we lachen even en spuwen vuur en gal op vers voet- en fietspad a weet zich te onttrekken ... »»»

volle maan – iniduo

schijnen maan stralen in het niet van eeuwig licht lach en traan niettemin blijken dan uit het zicht op niveau hoog en ver van een ster uit haar baan althans zo kijkt men er her en der tegenaan

de mossel is al heel gauw blinder dan de steen – jos van daanen

Ik kan je niet meer lezen zei de mossel tegen de steen, je gezicht is te verstrakt en je wezen is diep weggezonken in je huid. Gisteren kwam je nog zo heerlijk langs mijn randjes schuren, sleet je nog mijn scherpe kantjes, klopte je op mijn rug om te kijken ... »»»

bakerkamer – iniduo

in geveinsde doofheid van de muren weerklinkt gefluister in kraken van de trap en piepen van de deur, als geratel van ketenen in de zwartheid van een gewatteerde nacht tot hier moet mijn schaduw hebben gereikt, onwetend van annexatie, van wrikkende, schurende tijd tot hier, in de kamer waar ik ... »»»

vriend – martin m aart de jong

Laat ik het hebben over jou. Ik maak me zorgen. Hoe je de dagen doorstaat en iedere dag toch trouw blijft posten. Het is allemaal niet veel zaaks, los strooigoed voor de vogels alsof je in jezelf praat. Maar dan nog, wat zeggen statistieken, wat zegt een “vind ik leuk” ... »»»

stellingbouw – martin m aart de jong

Er is een tijd van komen en gaan daartussen sta je op een scheermes blaffende menigtes toe te hoesten dat de poëzie geletterde zuurstof is zonder welke we hersendood tussen de stenen bewegen van geboorte en dood. Als je nooit zegt dat iets mooi is omdat je niet kunt zien ... »»»

kiem – b. vogels

toen ik een kind was en nog speelde met de gedachte dat dit eeuwig was liet ik me strelen handen waren dekens huid een bad van aarde voor een plant nu klimmen mijn woorden langs de tralies van volwassen zijn

* – maaike klaster

Mijn vader zwaaide mij uit voordat ik ja kon zeggen. Als de auto met de kist ons huis voorbij komt rijden, jankt de nieuwe hond. Eeuwig weerzien met haar oude baasje. Een lijk terug naar huis rijden om iedereen te laten weten wie er dood is, zodat wij vanuit de ... »»»

laatste ronde – bennie spekken

er zijn er die hopen dat het eeuwig doorgaat die altijd blijven hangen laten we wel wezen die vrezen, die zijn link een ander kan stikken en die smekende blikken geen aandacht aan schenken de muziek stopt. het is hard maar het houdt een keer op

verzameld werk – jacques santegu

“De mens, die in enigerlei richting naar het betere streeft, maakt zich in gedachten veelal voorstellingen van te verkrijgen resultaten, welker totstandkoming hij bij dieper nadenken als niet te bereiken uitslag van zijn pogingen moet aanvaarden.” ( J.L.J.J. Harms, Toepoel’s Hondenencyclopaedie tweede bijgewerkte en zeer vermeerderde druk ) Aan het ... »»»

Recente reacties

Robert Kruzdlo: Zou het gedicht willen herschrijven, toch...? Kruzdlorobert.com
Robert Kruzdlo Flow Teksten: Ja, nu ik het terug lees..., hier-en-daar valt er weer, alweer iets te schaven. kruzdlorobert.com
Manja Croiset: Beide en niet beiden. ...
Krishna: zegt:Ha, ja, het ligt natuurlijk voor de hand om het te lezen als een soort van ode aan mijn ...