was ik maar – b. vogels

bij jou blijven is vertrekken

en dadelijk in de broekzak tasten
naar het mobieltje
waarin je niet te wissen meereist

het is zoals je dagelijks vergewissen
van een tastbare liefde

tot ik in het lege grijp
achteruit wil lopen in een trein
door de massa stap

met asse in mijn zakken

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Recente bijdragen

Recente reacties

Cookies?
Cookies = OK