Zelfs met spuug krijg ik
de veeg niet weg.
Van een tekening afgeschoten
naar twee kringen
die nog doorgaan met het feest.
Als ik mijn oor erop leg
hoor ik de vogels zingen
die in deze tafel woonden
toen het nog een boom was.
Zelfs met spuug krijg ik
de veeg niet weg.
Van een tekening afgeschoten
naar twee kringen
die nog doorgaan met het feest.
Als ik mijn oor erop leg
hoor ik de vogels zingen
die in deze tafel woonden
toen het nog een boom was.
Eindelijk weer eens een gedicht op Krakatau. Mooi.
of…. toen die nog een boom was. (Het is immers de tafel i.p.v. het tafel) Leuk, herinneringen aan een feest. Ik zou die kringen laten zitten.
Zou inderdaad kunnen. Bedankt! Gr. A
Als ik mijn oor erop leg
hoor ik de vogels zingen
die in deze tafel woonden….het meest tot de verbeelding sprekende stukje tekst uit dit gedicht.
toen HIJ nog een boom was, zou ik denken.
Graag gelezen i.i.g.