Jouw naam is Haas, is het niet? Want je kon er
helemaal niets aan doen, had er totaal niets mee te
maken, de opvoeding van je eigen kinderen bedoel
ik, wat echt niet meer dan liefdevol begeleiden
– kijk maar naar je Vader – de mooiste en gelijk ook
de lichtste taak op aarde is. Niet een kind; haat
draagt zwaar. Vooral voor degene die liefheeft.

Nee hoor, ik begrijp het helemaal, je gleed uit
over een bananenschil toen je door een straat vol
mensen die je niet vertrouwde liep, waardoor het
onvermijdelijk was dat jouw baby van zes maanden
pardoes de lucht in schoot en met een grote boog,
het gezicht naar beneden gericht, het ontblote
scrotum van een wildvreemde man in vloog.

Dat dat even duidelijk is: jij wist dat hier iets mis
was, dus jij hebt niets gedaan. Ga nou die handen
maar wassen in onschuld, dame.

Probeer jij nou jouw complete kind in mijn kruis
te douwen, terwijl geen van ons beiden heeft
aangegeven dat ook zelf te willen? Als ik jou
was, zou ik mijn handen maar thuishouden.