De zilveren kandelaar
pronkt op de tafel van
notenhout, en al het
zilver gepoetst.

De messen en de
volken glimmen: links en
rechts.Rondom de borden
op het laken
van damast: en wij
er half onder.

Een speld horen vallen.
Wachten.
Het moment dat we een
toost uitbrengen
op het leven.

En kristal gaat zingen.
Muziek raakt ons
diep in het hart.
Afscheid nemen ook.