Resultaten voor de tag zilver

aardbevingen zijn onomkeerbaar – pallas van huizen

noem me maar een rare naïeveling dat ik wil geloven in de ware liefde de oplossing, het lot dat ons trouwt dat ik denk het vuur van de evolutie de diversiteit te kunnen temmen de stilte schrijft boekdelen mijn hart is van goud, gelooft mijn pen van zilver, twijfelt ik ... »»»

vissen – lesley adriaansz

Levenloze vissen zijn doder dan andere dode dieren. Zelfs bij leven leven hun ogen niet echt en zijn zij koudbloedig als een kadaver. Vissen kletsen met petsen op natte tegels. Het klinkt als oorvijgen. Onder water zijn zij onzichtbaar van boven. Van onder van zilver. Hoe groter en tandrijker des ... »»»

* – maaike klaster

Een dag om in het gras te bijten. Een dag om in de lucht te blijven. Azuur en zilver, eetbaar glas vormen stille scheerschuimtorens. Blaas er vlokken van de toppen, slaak een dikke bastaardwolk. Spring in ... »»»

voor maaike (dat mocht wel, vond ik) – maaike klaster

Omdat je weleens een neger hebt gezien (mag ik neger zeggen, dames en heren?), ben je nog geen Bijmer-expert. Iemand noemde mij eens De Witte Negerin Van Amsterdam. Geen idee waarom, want de rok die ik aanhad, kwam uit India. Maar het is waar, als tienermeisje zat ik op metrostation ... »»»

koninginnegeil – ellen vedder

Voor mij niets van de straat Ik wil het echte vorstinnenwerk van fijn geaderde lamskoteletjes op porselein tot dienstbaarheid aan mijne majesteit en gezuiverde gedachten op zilver 3 x Hoera, ik ben uw Koningin Ik wil het allerschoonste, inclusief de grootste lollypopprins

over de waakzaamheid van gras II – ruud poppelaars

Je houdt je vast aan vallende sterren, stenen zomers, papieren lentes. En de vleermuizen suisden nog wel zo mooi vroeg dit jaar. Reeds bezongen in de groeven van je gezicht de honderd tongen van de meikever. De dagen opgerold in gonzend licht; en volgelopen -van zilver- zei ... »»»

het moet maar eens – frido welker

het moet maar weer eens gaan waaien in de haven liggen de schepen stil ze wachten, het is een binnenhaven van een stad die niet meer aan zee wou liggen of de zee niet meer aan hem liet knuffelen, het maakt ze niets uit wind is waar de schippers op ... »»»

traditie – elize augustinus

De zilveren kandelaar pronkt op de tafel van notenhout, en al het zilver gepoetst. De messen en de volken glimmen: links en rechts.Rondom de borden op het laken van damast: en wij er half onder. Een speld horen vallen. Wachten. Het moment dat we een toost uitbrengen op het leven. ... »»»

hoogpoort – frans terken

Dat tikken van hakjes op de kinderkoppen hoe lang houdt een straat een halve stad het vol vrouwen in een veelgehoorde taal trekken zo sprekend de duisternis aan naast de mannen met hun platte stap wacht tot je ochtend zacht en zilver overeind komt ik hoor het ze zeggen onder ... »»»

tafelmanieren – ibunda

Het is een tafel van vele manieren links bestek rechts de vrouw links en rechts een ontblote borst in het midden een ruiker geverfde schaamhaartjes bijna vegetarisch rosé haar amuse geknot op een zilver lepeltje de bolle kant opwaarts haar vingerkommetje ... »»»

Recente reacties

Robert Kruzdlo: Zou het gedicht willen herschrijven, toch...? Kruzdlorobert.com
Robert Kruzdlo Flow Teksten: Ja, nu ik het terug lees..., hier-en-daar valt er weer, alweer iets te schaven. kruzdlorobert.com
Manja Croiset: Beide en niet beiden. ...
Krishna: zegt:Ha, ja, het ligt natuurlijk voor de hand om het te lezen als een soort van ode aan mijn ...