rook – arend van der made

dicht tegen mijn hart
wacht zij op
mijn handen
dwingen haar
in brand

vul me
met het ritme van adem
neem mijn lichaam
zaai mijn geest

over sporen van zuchten
geleidt zij mij zacht
naar ziekte
dood
impotentie

user calendarclock-o
  1. usercorriecalendar6 juni, 2012clock-o23:25

    oei….

  2. userbob eliascalendar6 juni, 2012clock-o22:35

    Jammer van de titel, die geeft te veel weg. Verder een prima gedicht. Mooi vind ik de gradaties van leed: ziekte, dood en tenslotte impotentie.

Reageer