Resultaten voor de tag sporen

lichaamstaal – iniduo

ik volg de sporen in denkbeeldige sneeuw of zijn het mijn stappen, doch onbetreden wat ik onthouden moest, ben ik ook al vergeten want wat ik wist, is te lang geleden ik heb blinde muren opgetrokken om kilte te weren die schuurt als zand ik hou mezelf een universum voor ... »»»

* – jos van daanen

Onder een kring van gieren loop ik mijn pad door het natte koren en leg een spoor van tinnen voeten. Ik kan niet lezen wat je zegt, zeg je maar ik lees überhaupt niet meer, alleen tinnen sporen in een veld vol zompe klei en verdronken graan en ratten die ... »»»

rook – arend van der made

dicht tegen mijn hart wacht zij op mijn handen dwingen haar in brand vul me met het ritme van adem neem mijn lichaam zaai mijn geest over sporen van zuchten geleidt zij mij zacht naar ziekte dood impotentie

dode woorden praten niet – enrico lommerte

ik ben dood en kijk je aan mijn praten dringt niet tot je door de tere zoen op je lippen niet gevoeld hand in hand dromen je loopt weg de tranen in je ogen sporen mij aan ik struikel maar haal je bij zie je schrijven en van over je ... »»»

met ons de zondvloed – jelou

We hebben brood gedeeld in kilometerstanden Ik hapte jou , jij mij en boter smeerde vegen langs de ruitenwissers We zwaaiden naar twee dooien, de lach verstopt in onze handen Sporen zweet ontnamen ons het zicht, maar jij was wijs en likte alle ramen Je kuste mij komijnekaas al had ... »»»

echo – jos van daanen

Ze boert zonder tanden, een dode in beweging ze ruikt naar woorden als haar schuld is uitgelekt en sporen achterlaat op het schrille perkament van de herinnering aan haar gedachten, neemt en eet haar ziel en zoekt in stille kastjes naar kruimels die bevestigen dat ze nog een leven heeft, ... »»»

belofte – tijsterblom

sporen van een verstreken nacht de lakens wit, de dekens zacht voorjaar met de magnolia in bloei zomer en een strakke blauwe lucht en in de herfst genoeg aan niets dan zachte tinten van gevallen blad maar nee, laat het winter zijn de velden wit, de luchten grijs en ik ... »»»

het trillen van de tijd – peter helsen

Een aanval op de achterblijvers, een verhaal zo oud als de straat. Hier is het dat ik van je hou en het is nu. De verten in een mal gegoten, keer op keer herhaald, ingeperst verlangen. De wegen ernaartoe. Pijlen, sporen, voetstappen en voorgevoel. We verteren de weg goed, de ... »»»

joran en de zee – bennie spekken

hij wast zijn gezicht in het water niet om het zweet van zijn huid te spoelen nee het zit dieper de zonde vloed de zee hij kijkt naar de sporen in het zand hij zou willen zweven hij heeft het niet in de hand meeuwen krijsen de donder woedt de ... »»»

sporen – frouke arns

meneer, uw wimpers zijn zo lang en zacht en blond, mag ik ze even u geurt zo treurig naar kaneel, en ook een vleugje mint, meneer als u de krant dichtvouwt. uw mond meneer, wanneer u spreekt, vertelt zoveel, maar nu u zwijgt, zwelg ik slechts in uw geur meneer ... »»»

Recente reacties

Robert Kruzdlo: Zou het gedicht willen herschrijven, toch...? Kruzdlorobert.com
Robert Kruzdlo Flow Teksten: Ja, nu ik het terug lees..., hier-en-daar valt er weer, alweer iets te schaven. kruzdlorobert.com
Manja Croiset: Beide en niet beiden. ...
Krishna: zegt:Ha, ja, het ligt natuurlijk voor de hand om het te lezen als een soort van ode aan mijn ...