sporen van een verstreken nacht
de lakens wit, de dekens zacht
voorjaar met de magnolia in bloei
zomer en een strakke blauwe lucht
en in de herfst genoeg aan niets
dan zachte tinten van gevallen blad
maar nee, laat het winter zijn
de velden wit, de luchten grijs
en ik beloof je, dan neem ik
een glimlach voor je mee
Een ademloze belofte …
Bijzonder mooi gedicht.
x
Die glimlach… is het wachten waard,
mooi geschreven.