Een aanval op de achterblijvers, een verhaal zo oud als de straat.
Hier is het dat ik van je hou en het is nu. De verten in een mal
gegoten, keer op keer herhaald, ingeperst verlangen. De wegen
ernaartoe. Pijlen, sporen, voetstappen en voorgevoel.

We verteren de weg goed, de fles gaat van hand naar mond naar
ziel en oude liederen worden dan en daar geboren. Het timbre van
een vergeten stem, het trillen van de tijd en spijt dat alles eens
zal zijn geweest wat het nooit had mogen zijn. Maar genoeg

daarover nu. Hier is het dat ik van je hou. En het is nu. We
kunnen niet heel de wereld. Alleen wij al langs de kant van
de weg. Je weet toch hoe dat gaat.