joran en de zee – bennie spekken
hij wast zijn gezicht
in het water
niet om het zweet
van zijn huid te spoelen
nee het zit dieper
de zonde vloed de zee
hij kijkt naar de sporen
in het zand
hij zou willen zweven
hij heeft het niet in de hand
meeuwen krijsen
de donder woedt de zee
hij ziet zijn gezicht
in het water
troebele geest
wazige trekken
van het geweten
het meisje bloedt de zee
overal waar
we willen alles weten willen alles zien
-had ze haar nek gebroken, hoe had hij..
waren ze dronken?- het liefst hadden we
ons leven in het casino op de draaitafel
gelegd als we maar wisten hoe dit script
de dag brak in porceleinen stukken.Voet
bal kon wel wachten nu. We willen alles
weten van de sloot en van de holle weg,
een reportage, maar de vries wist zelfs
van niets was te druk bezig -dit zijn
toch geen tijden om vreemder dan ooit
de buurvrouw sprak van tegenwoordig
kun je je dochter niet meer uit laten
gaan want dit gebeurt toch overal.
Ik vind het eerste beter!
Hallo Jan,
Het gaat mij niet om beter… Jouw gedicht is in ieder geval inspirerend! dank.
eh, ik bedoel, het gedicht van bennie is inspirerend..