Mannen met hamers hangen aan de muur
Wanneer ik droom schrijft de onderbuur
Mijn autobiografie, ik kom er niet mooi uit
Hij noemt mij ‘venijnig’, ‘psychotisch’, en ‘immoreel’
Zware etiketten voor een kind van acht jaar.

Ja, mijn biograaf is acht jaar oud
Een vilein wonderkind
Geadopteerd natuurlijk
Door anesthesisten natuurlijk
Ik ken zijn naam niet
Maar ik weet dat hij onberekenbare nieren heeft
En een terriër die Otto heet.

Mannen met hamers zijn sculpturen van zijn natuurlijke vader
Hij moest zijn zoon wel opgeven
Van de rechter die vitabis en terpentijn een ongeschikt dieet vond
Wat weet zo’n rechter van vaderliefde
Zo’n rechter die zijn twee zoons naar een koksschool in Zwitserland stuurde
En geen traan wegpinkte toen de jongste in fondue stikte
En twee jaar later geen traan uit zijn ogen geperst kreeg
Toen de oudste zelfmoord pleegde onder een koekoeksklok
Onder of met die klok, daar wil ik vanaf zijn.

Mijn vader ziet mij graag
Geen gevangenis kan ons scheiden
Geen cactus moet ons dichterbij brengen
We zijn inventief genoeg om zonder patatten vodka te brouwen
We zijn sterk genoeg om zonder hamers tewerkstellingslokalen te verbouwen
We zijn lief genoeg om elkaar geen vergif te geven.