boks en cel – delphine lecompte

In mijn douchecel denk ik zonder water terug
Aan Patrick de sentimentele ex-bokser
Met wie ik een jaar tezamen heb gehokt
Gehokt klinkt niet vriendelijk, het was nochtans paradijselijk
Ons jaar, onze nachten dronken op een bed dat kon verdwijnen.

Overdag klapte Patrick het bed de muur in
Dat is helemaal niet magisch
Gewoon een praktische uitvinding om plaats te besparen
We hadden ruimte, buiten lag de gelige kleverige wereld
Niet te wachten op zijn knuisten, noch op mijn lucifers.

Patrick gaf namen aan alle dieren die we tegenkwamen, mensennamen
Ik noemde de meeste mensen die ons pad kruisten beesten, wat ze waren
Na een jaar waren we uitgeteld (80 kippen en 167 deurwaarders)
Ik ben dan maar naar Moskou gegaan
Om onbevreesder te worden, en te werken in een angstloze lijmfabriek.

In Rusland heb ik de ex-bokser iedere middag opgebeld
Iedere middag klonk hij bezeten en/of verstrikt
Vaak verstrikt in de schaamlokken van een rosse garnalenpelster met een oorprothese
Maar dat wist ik al, dat Patrick meer dan 1 vrouw nodig had
En dat vond ik niet erg, in Moskou vond ik niets buiten Moskou vreselijk.

Tijdens mijn tweede maand in de lijmfabriek werd de ex-bokser doodgeschoten
Door zijn bloedeigen vader, niet in Oostende
Toch in een kuststad, zat de zoon, recht de vader
In mijn douchecel speel ik met water de geaborteerde boksfilm af.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Recente bijdragen

Recente reacties

Cookies?
Cookies = OK