alleen wat woorden op papier
dat is wat ik ben
en er van mij zal overblijven

spreken doe ik ze niet
wel lezen en schrappen
meer komt er niet bij kijken
of toch?

de duizendstemmenman
komt wel eens op bezoek
door hem krijgen de woorden lading
intrigerend hoe lezen en schrijven
dan door spreken pas echt gaat leven

de gave van de spraak heb ik niet
ik krabbel slechts als in trance
later merk ik pas
dat een kopie van mijn ziel
in de woorden besloten ligt…