Resultaten voor de tag ziel

gebroken ziel – pallas van huizen

Hij zag haar onschuldige glimlach met de dag een beetje verdwijnen. De maan viel nog steeds niet uit de lucht. Zijn zwakte, het verlangen was zichtbaar, in elkaar gedoken, gestrest van zichzelf, schoof hij de dagen verder en verder opzij. Besluiteloos was hij zonder haar, zonder zichzelf, zoekend naar iets ... »»»

met de noorderzon – iniduo

Weg, ver weg uit de kelder van de ziel met de vrijheid van het lichaam naar feesten van alledag door onbeschaamde tuinen, felverlichte etalages langs de stilte van het ommuurde bed op de fiets, voorbij het uitdijende heelal met de scheur door het servet dat geen laken kan zijn met ... »»»

uit de diepzee van mijn ziel – b. vogels

Ik weet dat liederen schuilen in mijn aderen. Ze tollen in het duister van de stroom. Tot nu kan ik enkel huilen. Ik wacht nog op het kloppen van de klonters. Het losbarsten van mijn tong. Zonder te bezinnen. Spat open lyrics. Ik sta hier niet voor niks te borrelen. ... »»»

een ziel in drieborg – berry tunderman

Ik ging naar Drieborg Want het heeft een naam. En het ligt eigenlijk. Hier best een eind vandaan. Tegen de storm in op de fiets. Want Drieborg heeft veel ruimte. Maar fiets je hard genoeg Voel je daarvan bijna niets. Over Drieborg wordt weinig gesproken. Misschien wat gefluister in de ... »»»

zilveren droppels – pastuiven verkwil

in het woud schier ondoordringbaar galoppeer ik op de laatste overgebleven eenhoorn wijzen wijken uiteen kringen om hun ziel mijn entrada luid ruisend begroet op die venusheuvel ontspringt een beekje teer kabbelende naar benee floreert maagdelijk gras mosgroen onder voetzolen barrevoetse wortels klinken in de genesis van het nieuwe dat ... »»»

pauze – iniduo

‘Neemt niemand de telefoon op?’ wat is er eigenlijk mis met flessenpost aangezien overzeese dromen smoren in een ongewilde noodstop ik ben aan een dampige broodtrommel ontsproten maar de kruimels achtervolgen alle geluiden in stilte niettemin ben ik op weg, heb ik mijn land ontsloten twaalf uur slaat de klok, ... »»»

ongeschreven regels – pallas van huizen

Je staat in de kleine verte, bijna niets dat is, dat werkelijk blijft, de zon ontvreemd, gezichten zijn anders, bekend is onbekend, je knikt nog maar een keer, mijn ziel vertroebelt met het weer, ogen in een eenzaam hart, de verbogen lucht en armoede. Veel, veel armoede. Je mist me, ... »»»

gedachtekracht – pallas van huizen

Met blauwe vingers probeer ik, probeer ik echt, probeer ik, echt, echt vast te houden, vast te leggen… Dat wat sterker dan geluid of licht is, ik probeer het aan te raken, probeer het echt, misschien vraag je het jezelf niet eens af of sta je er nooit bij stil, ... »»»

de plaag – christos makrigianis

De wereld openbaart zich aan ons Allen, doch met gesloten ogen sluiten Wij dit af. Wij die bomen vreten, Dieren, de raven die ons de dood Wijzen, volledig vergeten en Negeren. Er heerst een plaag, soms De handen wassend in onschuld, doch Vaak gedragen door het afgestorven Nachtegaal gezang. Alles ... »»»

ongezochte vondst – janine jongsma

Jij, die weet dat ik geen onbeschreven blad ben maar getekend door woorden mij kunt lezen nu ik naakt voor je lig en ik mijn ziel in je lichaam schrijf Jij, die behoedzaam de blaadjes van mijn hart omdraait als ik er hardop uit voorlees ezelsoren vouwt in mijn kwetsbaarheid ... »»»

Recente reacties

Robert Kruzdlo: Zou het gedicht willen herschrijven, toch...? Kruzdlorobert.com
Robert Kruzdlo Flow Teksten: Ja, nu ik het terug lees..., hier-en-daar valt er weer, alweer iets te schaven. kruzdlorobert.com
Manja Croiset: Beide en niet beiden. ...
Krishna: zegt:Ha, ja, het ligt natuurlijk voor de hand om het te lezen als een soort van ode aan mijn ...