Resultaten voor de tag papier

ben even weg – bennie spekken

er staat een man met pen en papier op de stoep hij schrijft zijn kleine waanzin op de voordeur doet een stap terug en gaat vervolgens het huis weer in

als was het op papier – erik-jan hummel

De laatste keer moet de eerste keer zijn dat ik je voor ben, want al weet ik dat je bestaat, je bent als was je van papier en verlaten te worden door papier Voor sommige boeken voel ik veel en als ik aan ze denk wil ik ze nooit kwijt, ... »»»

de dichter is dood – elsje de wit

De weduwe heeft op handen en voeten al zijn gedichten bij elkaar geveegd en afgelopen woensdag met pijn in haar rug en knieën, drie zakken vol in de oud papier container geleegd.

onder invloed – mattijs deraedt

Ik wil nog allerlei dingen zeggen maar ik weet niet hoe en niet wanneer en heel soms weet ik zelfs niet wat. Dan weet ik dàt er iets is maar niet wàt precies. Ik wil nog een heleboel dingen doen maar de tijd is kort en ik krijg geen tweede ... »»»

groot hart – maaike klaster

Omdat liefde in het hart schuilt; niet in de woorden God, Boeddha of Moeder, luister ik zelden naar het pseudo-spirituele gezemel dat deze dagen het luchtruim niet uit te meppen is, kan het mij geen drol, geen donder schelen wie welk ambtskleed draagt, wie voor welke parochie preekt, hoor ik ... »»»

celibatair – maaike klaster

Grond heeft mij allang verloren. Alleen woorden schieten wortel. Hier op papier ben ik een bloem van blauwe inkt het blijvende liefje, ik kom pas slaaps tot leven waar vlijtig lezen begon. Onder jouw blik geeuw ik deinend op ... »»»

XIV – jan holtman

zoveel wit kan het papier niet aan laat staan de nacht

brief – stien van de wal

begrijp het volkomen, een verzinsel dat betekenis niet kent, weemoed en leeg onverschil verheft tot onware klanken een balpen van de Hema armetierig in jouw hand vervuilt slecht papier door verdichte gedachten van lelijke tekens goedkope inkt vraagt geweten

griffen – enrico lommerte

geborgen over mijn schrift schreef ik hartswoorden maar zij verschenen niet op papier bij jou aan de andere kant van het heelal werden zij in de open kamers van je boezem gegrift ik denk ze nog steeds voel hen doorheen tijd en ruimte betast ik ze met mijn vingers

lento – enrico lommerte

muziek in mijn hoofd en de pen schrijft – cello’s en contrabassen lamenteren een crescendo – terwijl de stylo vrolijk wil dartelen over het papier eindelijk zonnige lente wil zingen als vogels vroeg warmte wil voelen en delen met iedereen – violen zetten bij een zee van snaren krast door ... »»»

Recente reacties

Robert Kruzdlo: Zou het gedicht willen herschrijven, toch...? Kruzdlorobert.com
Robert Kruzdlo Flow Teksten: Ja, nu ik het terug lees..., hier-en-daar valt er weer, alweer iets te schaven. kruzdlorobert.com
Manja Croiset: Beide en niet beiden. ...
Krishna: zegt:Ha, ja, het ligt natuurlijk voor de hand om het te lezen als een soort van ode aan mijn ...