Het lot kent mij beter dan ikzelf,
ze lijkt zo anders opeens
zo gesloten
het is nimmer mijn keuze geweest
haar te verlaten
maar dwingen mag ik ook niet
er zullen meerderen volgen
deze oorlog is niet zomaar voorbij
als het zwaard dat ik echt niet wil dragen
het geld met 1 oog wat ik maar niet wil najagen
overal de angst, de grens, het debacle
laat de wereld draaien
geef elkaar een hand
we vragen bij jezelf te raden te gaan
is de grond van jou

of ben ik van dit land?