* – benne van der velde

En zo wordt het langzaam vroeger
tot ik nog niet van wachten weet,
wij met ziel en zaligheden zweten
met meer van nu in het verschiet.

Na hoogtepunt na hoogtepunten
kom ik voor de eerste keer,
vertik ik uitleg aan te leren
en krijg het rijmen met jou door.

Tot ik een vers voor je probeer
van later toen we wijzer waren
is het fijn om door te draaien
naar vriendje na papa en man.

Nu wij lang en gelukkig leefden
ben ik altijd al gek op jou,
van onze laatste adem samen
tot voor ik je ooit weer herken.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Recente bijdragen

Recente reacties

Cookies?
Cookies = OK