time out – jan holtman
Als er time outs in de liefde
worden ingelast, kijk ik
zonder de lucht te zien
maar met voldoende
verbeeldingskracht
naar het papier waarop
het ongeacht het seizoen
zacht begint te regenen
zij
wilde weg
maar bleef
ik
wilde dat
ze ging
maar zweeg
Oef, wat een mooie.
Ook zonder ‘regendruppels’ zou het al helemaal af zijn.
Dag Wee,
Je bedoelt dat dat moderne gedoe (zij t/m zweeg) wel weg kan?
Helemaal mee eens!
Groet,
Jan.
Nee nee! Ik wilde alleen zeggen dat je eerste strofe op zich al
bijzonder mooi is. Laat je regen maar vallen hoor 🙂
Niet zo bescheiden! Die regen is onzin en kan weg! Helaas heb ik geprobeerd het gedicht een modern jasje aan te meten. Dat is erg dom! In de eerste strofe staat genoeg. Dat eeuwige uitleggen/verklaren is niet nodig…
Man zei wauw!
Mannen hebben doogaans een betere kijk op poezie dan vrouwen!
Deze vind ik erg mooi, in zijn totaal. Ook het laatste stuk, maar dan liever zonder dat dwalen met letters.
En schrijf nooit meer dat mannen een betere kijk op poëzie hebben or i kill you