tijdig getwijfeld – jos van daanen
Ik hoor je recht vooruit,
je verft je gedachten over,
slaat je ogen neer, bloost
en moffelt wat oud zeer weg.
Met mijn vinger op de ontspanner
aarzel ik. Zal ik afdrukken
en je betrappen
voor de eeuwigheid?
Ik laat je zelf beslissen,
laat je omdraaien, mij zien
en breed lachen
voordat ik de foto maak.
Geef een reactie