In de kern houden ze van je,
op je schouders kijken ze mee,
je overleden vrienden, voorouders, geliefden,
ze zien dat je niet feilloos bent,
dat je soms fouten maakt,
ze voelen het, ze weten het best,
maar dat geeft niet,
dat geeft echt niet,
oordelen doen ze niet,
nee, dat laten ze over
aan de rest.
Resultaten voor het trefwoord ogen
Betreft: Verbod op het nemen van waardigheid.
Uitkleden met de ogen.
Steken onder water.
Praten achter de rug.
Vloeken, intimidatie.
Vuil praten, vreemdgaan, schofferen.
Haat zaaien.
Een onbehagelijk gevoel.
Dat,
dat zou allemaal verboden moeten worden,
maar dat kan nu nog niet,
want we leven in een zogenaamd vrij land.
Bij chaos hebben we allemaal iets anders voor ogen.
Peter de Groot
Ik ben vermoord
zeg ik
wanneer vraagt ze
verbaasd kijkend
naar…
lang geleden
en elke dag
ogen branden uit het hoofd
dat niet is
o zegt ze was je alleen maar een droom
of repelsteeltje in de nieuwe kleren van de keizer
allemaal antwoordt de nachtmerrie
de vingers vast in de geldautomaat
de kaart afgebroken, geen service nu
patat koud, de sokken nat, tas gestolen
de zinnen losgeweekt uit een kroeg
ik kan mijzelf niet meer bewijzen
existentieel van het papier afgewaaid
bestolen in een draaideur, geen bereik
apps schieten te kort, waar ben je?
help mij, geef een dollarteken herken
mijn spelling, de dictie van de wanhoop
geef me je code, ontruim me dan
geklinkerd, gestrand, ingepakt, verpand
vouw me open als een biljet, weet me
zoals ik jou weet, laten we feiten zijn
je laatste sigaret? geef me die dan
neem mijn vlees en eet, ik ouwel jij geest
lief ontsporen, val zonder eind, ver land
herinner mij, stel me voor zoals ik hier
kijk mijn ogen ze staan los van mij
ze dwalen af, je verlaat me al, ik voel het
spijt, bitterzoet in de zon, rauwe huid
van het zout, de aarde staat op springen
en nog verga ik niet, het blijft wringen
je brandend haar, je handen in een sopje
klaar om gelukkig, waren we maar
een oogopslag gevuld met de geschiedenis
je reinste, alles, ook je haarkleur,
het verschiet, waar ben je, maak me los
vergeet mij niet…
Twee gebroken harten vonden elkaar
de zon sneed hun ogen open
schudde wakker wat er al die tijd al is
ze wisten wel iets
maar dat, dat nog niet
Ze smaalden, vlinderden, zuchtten
buiten, daarbuiten
daar waar de lucht het weet
De een had de wind in de schoenen
de ander een slag in de trapper
Ze kusten, mochten elkaar
zochten een weg door de wereld
De meet waar iedereen op ze staat te wachten
Twee gebroken harten vonden elkaar
de zon sneed hun ogen open.
Ik heb een abortuspraktijk in mijn bovenkamer.
Daar drijf ik ongewenste gedachten af,
illegaal.
Ik verdrink mijn verdriet in gemberbier.
Zeg maar, kan er een droge emotie bestaan?
Als ik mijn ogen sluit,
blijven muren zichtbaar.
Dan regent het in mijn glas.
Druppels verdunde jodium vloeien
in even dunne, schaduwrijke wonden.
De stilte overstemt monotoon
de geluidaanwas
van die ene gevoelige snaar.
Ik zou willen dat er nog dagen
van morgen bestonden.
soms sluit ik mijn ogen
om te zien met onvergankelijke blik
de pieken en dalen lossen op,
het beeldkader wordt platter
en de verten komen nabij
ik stem af op mijn geluid
om te verdwalen in tonaliteit
te dolen tussen verbergen en onthullen
langs de randen van het zicht
waar besta je eigenlijk?
ik zou je zo graag weer eens recht aankijken,
naar je lachen en kunnen blijven lachen,
ik zou je zo graag weer eens recht aankijken,
dat je gewoon weet hoe het zit, zonder dit theater,
dat jij zegt, en ik zeg,
en dat het dan iets openmaakt,
eerlijk laat zien waar we zitten,
waar we afspreken, waar we komen
en gaan.
Dat dus, dat wil ik hebben,
op ooghoogte mijn frontale hersenkwab
tegen die van jou plakken
je een kus geven
en gewoon verder leven,
recht in de ogen, zuiver in het hart,
gewoon verder leven
met jou
Je staat in de kleine verte, bijna niets dat is, dat werkelijk blijft,
de zon ontvreemd, gezichten zijn anders, bekend is onbekend,
je knikt nog maar een keer, mijn ziel vertroebelt met het weer,
ogen in een eenzaam hart, de verbogen lucht en armoede.
Veel, veel armoede.
Je mist me, ik jou ook.
Tot snel, tot de volgende keer.
Recente reacties