Resultaten voor de tag jos van daanen

de mossel is al heel gauw blinder dan de steen – jos van daanen

Ik kan je niet meer lezen zei de mossel tegen de steen, je gezicht is te verstrakt en je wezen is diep weggezonken in je huid. Gisteren kwam je nog zo heerlijk langs mijn randjes schuren, sleet je nog mijn scherpe kantjes, klopte je op mijn rug om te kijken ... »»»

geblazen glas – jos van daanen

De dagen trokken voorbij. Een bonte optocht van geleedpotigen, gehoefde gewervelden, gezoogden en ongezoogden. Koudbloedigen. Op de voet gevolgd door de weken. Gebochelden, genodigden, gelovigen en argelozen, gearmden, gepensioneerden en genezers. Aanverwanten. En maanden, maanden en jaren langs mijn raam alsof het geen tijd kostte, geen toekomstvisie en geen geduld ... »»»

ik dwaal over eindeloze wateren – jos van daanen

Van uitstel komt afstel, zei de moeder die ik kende, denk vandaag aan theepothuizen, koks en herdershonden omdat je morgen weer met andere zaken bezig bent. Mijn broertje hield van koffie. Ze sloeg hem over, mijn zus droeg dezelfde blik die de moeder al die jaren droeg. De dieren, waaronder ... »»»

wakker me aan – jos van daanen

Draag me als water naar de zee, zoet naar zout blaas de koele bries tot een orkaan, wakker me aan en laat me dan begaan. Zweep mijn tijd op tot de woeste golven die de zon zo mistig kunnen maken dat je morgen mijn historie weer belopen kunt. Draai tot ... »»»

carnaval der kinderen – jos van daanen

Er schrijdt een processie over het water, bankiers voorop, gevolgd door advocaten. Aan de wal een kudde makke schapen, de koppen gebogen, de lippen prevelend. Het conopeum is rijk versierd met kleuren van deelnemende partijen en gouden gieren, en op alle dode hoeken drukt het logo van de importeur de ... »»»

er rest mij niets – jos van daanen

De lucht is verre van competent, meer een atmosfeertje, je draait een sliert schuift ‘m labiaal en al dente van je vork, je ademt spaghetti. Toen ze mij de liefde gaf, zocht ik naar een doosje. Zij vond een circustent en een tractor die haar meenam naar Daar en verder. ... »»»

moeilijk doen over schoonheid – jos van daanen

Ik spiegel je op een linnen doek, een tule over je gezicht dat te mooi is voor de waarheid. Dan kopieer ik de lijnen, zoek naar de kleuren en verander subtiel wat je lelijk vindt aan jezelf. Geen woorden, die hebben veel te weinig zin zolang je geen stem en ... »»»

liefhebben aan de rand – jos van daanen

Toen je dwars door me heen keek was jij de goede helft van ons twee die zag hoe de werkelijkheid was, hoe de wind grijs werd van het woord, de zon het licht veranderde in regen en de sneeuw zich nog een deken waande. En toch had je me liever ... »»»

verdwijnpunt liefde – jos van daanen

Soms klink je als een losse deurkruk en als dan pis ik op je woorden of je ziet eruit als een afgesleten vloerdeel dat zijn splinters in mijn voetzolen jaagt tot ik je niet meer negeren kan en je langs de ramen op de eerste wil verlaten. Je dak lekt ... »»»

met ingehouden adem – jos van daanen

In dit gedicht ga ik geluidloos verdwijnen, allereerst zak ik tot mijn kin weg tussen de regels om dan kopje onder te gaan in het diepere wit. Als ik eenmaal onder ben, kijk ik weer omhoog om te zien hoe het balletje van jouw pen blauwe golfjes trekt over mijn ... »»»

Recente reacties

Robert Kruzdlo: Zou het gedicht willen herschrijven, toch...? Kruzdlorobert.com
Robert Kruzdlo Flow Teksten: Ja, nu ik het terug lees..., hier-en-daar valt er weer, alweer iets te schaven. kruzdlorobert.com
Manja Croiset: Beide en niet beiden. ...
Krishna: zegt:Ha, ja, het ligt natuurlijk voor de hand om het te lezen als een soort van ode aan mijn ...