mijn poëzie – wim de roo
De ochtend begint
langzaam mijn poëzie te ontsteken
in zacht sluimerende ruimte met snurkende hond
en in de hoek het gepruttel van koffie
achter de ruit breekt de hemel
zich open in wolken
en schichtig
héél voorzichtig
begint mijn poëzie
de ochtend te schrijven
Geef een reactie