Resultaten voor de tag zich

ik die zich razend zoemt – harry m.p. van de vijfeijke

Ik heb een smaak van jaren opgemaakt. Met velen deel ik aangedaanheid door het klein voorjaarsverhaal, vandaag de minieme kroontjestulp die fier in voorjaarswind en zongebed zich als saffraan zo fijn onthult en voor het almaar opnieuw beginnen staat. We zoenen, en we zoenen het seizoen. Ik, afzonderlijk gewonden om ... »»»

turning off the red light – janet van leer

Ga maar eens kijken bij kruispunten Met verkeerslichten zoals in Groningen Je vraagt je af welke idioot Dan begrijp je dit is normaal Gewone mensen fietsen langzaam Als je zo sportief bent als ik Denk je godver dat moeten ze eens Bij van die fucking automobilisten proberen In één klap ... »»»

vingertoppen – pallas van huizen

als schaduwen zich lengen en het tij zich langzaam keert durf ik stapvoets grenzen te verkennen tastbaar zoals jij mij ooit hebt geleerd.

moeder aarde – sef parker

wie zich als hoer laat gebruiken kan moeilijk spreken van verkrachting laat echt alles met zich doen moet je kijken hoe smerig lozen gaat vanzelf loopt de mond van over

aurelia – iniduo

is er een ochtend na nachtbraken is wat niet kan ook wat niet wil deze tango zonder lijven te raken vroeg de maan aan de aarde stil een jaar met louter schrikkeldagen kent ook uren van verborgen leven die zich nooit zonder te vervagen aan de openbaarheid prijsgeven nachtvissers blijven ... »»»

ultraviolet – iniduo

het wachtwoord is wederkeer en mijn navel de poort door maar lang genoeg te staren herschikt zich het werkelijke langs de zomen van het harde meer in mijn waarneming ben ik omringd door keelzeer bevind ik me in de armen van kaalslag fratsen kortom, die met de zon ondergaan telkens ... »»»

je me répète – pallas van huizen

God, ik mis je. Alsof het echt is. God, vertel me. Waar de weg is. Laat het groen zeggen wat niet nep is. God, bewaar me. Spaar me voor de duisternis. God, ik mis je. Alsof het echt is. Vertel me. Waar de weg is. Want ik dool door jouw ... »»»

zonder tegenbericht – iniduo

als een boodschap langszij komt aan de poort van droomtijd in het bollen van velden is er niet weinig aan gelegen de einder van voorspelling in vochtige grond te laten rusten tot op het uur dat het geheugen zich verheft zich openrijt

goed bewaren – pallas van huizen

Ze laat zich niet vastleggen vastpinnen, -pakken in de tijd vluchtig, verdraagzaam liefde is een ervaring bewogen door stilte, jouw twijfel als de nacht zachtjes begint te praten ontroerd door ijdele daden zwarte geheimen die de monden verlaten dat lees je als een dagboek ken je als je eigen zakdoek ... »»»

houten kentering – iniduo

bij aanvang van de donkerblauwe nacht dooft een zwerm van woorden smoren klanken in gehemelte zonder dat ik nog geduld betracht op deze nauwelijks ontgonnen uren zingen nachtvlinders in mijn hoofd kreunen zilveren vleugels op het bot die genadeloos huid en haar schuren zal ik wachtlopend vragen stellen of wandelend ... »»»

Recente reacties

Robert Kruzdlo: Zou het gedicht willen herschrijven, toch...? Kruzdlorobert.com
Robert Kruzdlo Flow Teksten: Ja, nu ik het terug lees..., hier-en-daar valt er weer, alweer iets te schaven. kruzdlorobert.com
Manja Croiset: Beide en niet beiden. ...
Krishna: zegt:Ha, ja, het ligt natuurlijk voor de hand om het te lezen als een soort van ode aan mijn ...