Resultaten voor de tag langzaam

overlopen – pallas van huizen

Langzaam valt de druppel. Breekt stilte in stukken. Het besef dat het tijd is. Dat dingen gaan lukken. Langzaam valt de druppel. De laatste druppel. Zet alles weer terug, wat eens zo scheef zat.

De ochtend begint langzaam mijn poëzie te ontsteken in zacht sluimerende ruimte met snurkende hond en in de hoek het gepruttel van koffie achter de ruit breekt de hemel zich open in wolken en schichtig héél voorzichtig begint mijn poëzie de ochtend te schrijven

tame impala – mattijs deraedt

De gouden echo door de grot De oranje grot en hemelsblauwe lagune De hoge dronken stem trilt nog na Geen knijper te bespeuren op deze banden Een stem als rook, grappige rook Als een moderne sjamaan staat hij Onder dit bijbels gewelf De atmosfeer omarmt hem, geeft hem ruimte Zijn ... »»»

stil – onbezield

een arena vol mensenbladen allen stil, statisch zij zien een woord dalen langzaam, naar benee lento nog niet rakend wel nakend een kaal woord het zweeft nog boven en dan raken zij elkaar woord en bodem vleesgeworden één Oorverdovende Adembenemende Donder! De Arena barst uit zijn Voegen Explodeert! Dát was ... »»»

vergezicht – bob elias

vanuit haar stoel dicht bij het raam kijkt ze over de velden, weerspiegeling van braakliggende akkers achter haar ogen waar oude bekenden ooit verwaaiden, haar gelaat bleek en verlaten, het licht dat langzaam achter de einder verdwijnt.

na de inbraak – berrie vugts

Je komt na een nacht elders in de loop van de middag weer thuis De poort is van het slot en je ziet het koffiezetapparaat buiten op De grond staan en je staart naar het raam dat je had dichtgedaan. Hebt dichtgedaan. Je gaat zelf door het raam naar binnen ... »»»

de berg III – walmzand

Nachtmusik zon achter de top sferisch licht aan weerszijde, diffuus de lucht daalt in het dennenwoud schemerachtigen struinen mysterieus ik ben alleen? loop over naalden verweerd al geluid verstomt een zweem van eeuwigheid het bos zwijgt, zingt zonder woorden die muziek kan alleen ik verstaan langzaam daal ik af tijd ... »»»

terras 2 – bennie spekken

kleffe hitte van- daag zegt de man hij lacht zolang de aandacht duurt dan begint het zacht te regenen langzaam druipen de maskers af

succubus – lammert voos

na de zoveelste slapeloze nacht, scherp als scheermessen de zintuigen inmiddels, duiken uit de mist de gezichten van de doden op, onaangetast door de tijd, verfraaid door selectieve herinnering, neuk je nog eens het stijf geworden lijk van die eeuwige liefde die gedood werd door de bliksem, een levende vrouw ... »»»

papieren tijger – d.docters van leeuwen

een enkele keer blaast hij de molens aan die veel te langzaam draaien meestal is hij zelfs te lui om met z’n ogen te knipperen behalve wanneer hij de liters telt

Recente reacties

Robert Kruzdlo: Zou het gedicht willen herschrijven, toch...? Kruzdlorobert.com
Robert Kruzdlo Flow Teksten: Ja, nu ik het terug lees..., hier-en-daar valt er weer, alweer iets te schaven. kruzdlorobert.com
Manja Croiset: Beide en niet beiden. ...
Krishna: zegt:Ha, ja, het ligt natuurlijk voor de hand om het te lezen als een soort van ode aan mijn ...