er gaat niets boven dromen
waarin je van planeten glijdt
achtervolgd over hekken klautert
en je moet die vis te pakken krijgen
maar verdomd hij is zo glibberig
dan een climax als een wervelwind
vlak voordat je wakker schrikt
ik ben gek op zulke dromen
daarom heb ik er zoveel
vannacht kon ik weer eens
uit stilstand leviteren
geruisloos gleed ik zonder gene
over alle plekken van mijn jeugd
en ook van jaren later
ergens in een soort kasteel
probeerde ik me vast te grijpen
aan een duizelend plafond
want zoals u wellicht weet
ik sterf van hoogtevrees
Dan zijn mijn dromen maar saai..
Dat weet ik dus niet, maar ik vat het op als compliment, waarvoor dank.
Het is zeker weer eens wat anders.
Hartelijk dank, overigens.
Heel mooi, trouwens.