Niets is echt
Niets is echter dan de slapende reus van
Het pretpark van mijn kindertijd die zij hebben beleefd
Het bestaat niet meer
Toen de vader het naliet aan de zoon veranderde die het thema
Van bijen naar cowboys, het was een fiasco en hij dronk
Rum met lelijke vrouwen
Calvados met begeerlijke matrozen
Jenever op zijn eentje.

Als hij dronken was ging hij ’s nachts treuren naast plastieken cactussen en
Wanneer hij uitgetreurd was schurkte hij zich tegen amorele vrouwen in vezelglas
Op de afdeling spoedgevallen leerden we elkaar aldus kennen
Hij zei: ‘ik heb een ontstoken pretparkpenis’ en het ijs was gebroken
Maar ik heb hem nooit verteld waar mijn ontsteking lag.

Na de spoed die ons niet genas trokken we naar een motel dat niet louche was
De handdoeken roken naar gewenste peuters en het ongedierte was schuw
We konden niet neuken, er waren te veel verbanden, en we konden niet kussen
Want kussen was voor mensen die elkaar van het cafetaria van het zwembad kenden
Goed, elkaar goed kenden, niet van gênante wonden op spoed, maar van gedeelde limonades en
Afgunstig staren naar lenige pubers en de oudere neven waarop ze geilen omdat
Die gezapige radiostations kapen en Foucault lezen en Joodse bruiloften fotograferen en
Van badmeesters verdenken van pedofilie en van klagen over eczeem vooral.

We zijn niet getrouwd en
Het was een ramp voor ons
Misschien was het een ramp voor de hele wereld
De hele pretparkwereld verstoken van bijen en
Daarna verstoken van geesten in een Far West spookstad.