Resultaten voor de tag dronken

blunderlichaam – jessica bakker

Jammermannen rammen storm dronken winter worst in mijn apparaat maar ja, ik droom oranje bitter perzik naakt van geur nacht sap vrij dan vogel land aan schoonheid lust je geen prachtpaar waar ik melk uit schenk kus jouw licht spel met je blik op mijn roodborst toe lik deze roos ... »»»

lentissimo – martin m aart de jong

Je zei vandaag, vandaag nog niet het regent en de wereld ziet er te mooi uit. Met zacht gebogen kleuren en een natte huid waar op de vers geperst lente druipt. Wacht nu maar af totdat de tijd in echo’s tussen bergen dreigt met nachtelijk gedonder totdat de hemel plots ... »»»

dag kleine dronken dame – tijl nuyts

Dag kleine dronken dame met ogen als poeltjes en sproeten van zout. Dag kleine dronken merel met haren van zilver en tranen van hout. Je lacht de hemel koper, de wolken smelten brons. Je dreunt de avond open, de stilte breekt, ik gons. Dag. Dag kleine dronken dame met ogen ... »»»

aan hafid bouazza – maaike klaster

geboren te Oujda, Marokkko woonachtig te Amsterdam, Nederland Lieve Hafid, dronken lor. Waarom mag ik dat niet zeggen?! Het is toch zo? Aan iedereen die nu thuis hardop zit te denken: Wat een bitch! – dat klopt, ik ben het grootste kutwijf dat je op deze aardbol ... »»»

mei ‘68 – pj sas

we zochten tijd om stuk te slaan we waren niets en wilden alles we vielen aan met glazen bier en maakten muren van de glazen en daarachter viel tandengeknars en gekras op de glazuren wanden van een uurglas kras kras kras kras en we dronken tot we niets meer zagen ... »»»

tame impala – mattijs deraedt

De gouden echo door de grot De oranje grot en hemelsblauwe lagune De hoge dronken stem trilt nog na Geen knijper te bespeuren op deze banden Een stem als rook, grappige rook Als een moderne sjamaan staat hij Onder dit bijbels gewelf De atmosfeer omarmt hem, geeft hem ruimte Zijn ... »»»

later, lang geleden. – martin m aart de jong

Gek genoeg altijd geloofd dat er niets vastlag dan een hond in de kamer van mijn jeugd blaffend van angst en frustratie naar een dronken baas die op zijn beurt ooit moet zijn gekooid, hij moest toch dromen hebben gekend als kind dacht ik nog, later toen ik allang niet ... »»»

nachtcafé – hanny van alphen

melkwitte schuimvlokken drijven uit elkaar een dronken man legt zijn hoofd ertussen steun zoekend aan de bar zijn magere vrouw met zware weduwekuch slaat achterover achteloos wordt ze opgedweild ik wankel naar buiten en weer ligt de nacht op z’n rug

de frituur – mattijs deraedt

Zij zag hem, de vreemde jongen met zijn uilenogen, kijkend door het sleutelgat van haar glazen deur. Zij zag hoe zijn handen zwart kleurden op het glas als twee spartelende olievlekken druppelend langs het zout van haar spiegel. Ja, het zelfde zout dat aan haar botten vreet door de mazen ... »»»

crisis – p. droogrek

Virtuele brokstukken zweven om. We dwalen rond in de ruïnes Van onze met rode bliksemschichtpijlen bestookte huizen. Onze Knappe koppen beweren dat we nog meer spullen zullen kopen. Virtuele brokstukken zweven om. We dwalen rond in de ruïnes Van onze met rode bliksemschichtpijlen bestookte huizen. Onze kinderen krabben op school ... »»»

Recente reacties

Robert Kruzdlo: Zou het gedicht willen herschrijven, toch...? Kruzdlorobert.com
Robert Kruzdlo Flow Teksten: Ja, nu ik het terug lees..., hier-en-daar valt er weer, alweer iets te schaven. kruzdlorobert.com
Manja Croiset: Beide en niet beiden. ...
Krishna: zegt:Ha, ja, het ligt natuurlijk voor de hand om het te lezen als een soort van ode aan mijn ...