stormen die gestreeld worden door libelle’s
slaan neer in een laatste zuchtje wind

als ik verder denk dan beelden
slaan de paarden harder op hol
en verder dan toen
met de indianen en Arendsoog en de slechteriken
die alleen maar stelen konden

als ik verder denk dan beelden
komt er opgelopen, eindelijk!, een model
dat einde van de catwalk overslaat

als ik verder denk dan beelden
slaat de zee neer in een zoute vlakte
met piramidevormige wolken erboven
die de maan prikken
en tegelijk dragen

behalve als er geen licht te spreiden is
want dan zijn de wolken stormen
stormen die snakken naar een streling
vertederend
onbaatzuchtig