Ze voelde meer, meer dan wat ik uit ervaring weet
soms bleef ze eten, zette de tafel opzij
blikken kon ze lezen, ik enkel toe kijken
ze voelde meer, wilde water
inmiddels ken ik haar een beetje
hoort ze bij mij.
Ze voelde meer, meer dan wat ik uit ervaring weet
soms bleef ze eten, zette de tafel opzij
blikken kon ze lezen, ik enkel toe kijken
ze voelde meer, wilde water
inmiddels ken ik haar een beetje
hoort ze bij mij.
liefde in een storm
alles bekoelt behalve
woede van vlinders
Dat ze het niet aan zou kunnen,
voor de kat zou gaan denken.
Niet-wetende of het nacht of ochtend is.
Dat is de reden, daarom werd de schrijver boos.
In haar belang, groot of klein:
Als hij iets verkeerd gedaan heeft
dan was het uit liefde.
Op aarde smeekt de regen,
de zon spreekt in zeven delen.
Zoiets zou niemand doen, behalve als je wist
of erger nog als je wil.
In taal zal zij altijd blijven leven,
dat zal hij altijd blijven zeggen.
De wereld verandert, gevoel idem dito.
Alleen de herinnering blijft.
overal is het gezellig
behalve bij jou en mij
Dat had je graag gewild, hè?
Dat je als klein kind verkracht was,
zodat je kon zeggen dat jij de eerste was
die een volwassen pik van dichtbij zag.
Ik kan je vertellen, lieve slet,
dat het geen pik was die ik zag
en dat die verkrachting alles behalve seks was.
Maar je wilde zo graag de eerste,
de kleinste zijn, omdat slachtoffertjes
alles gedaan krijgen. Laat ik voor eens
en voor altijd dit tegen je zeggen:
Zodra je iemand een slachtoffer noemt,
ben jij de dader. Duidelijker kan ik het
niet maken; wel makkelijker.
een enkele keer blaast hij de molens aan
die veel te langzaam draaien
meestal is hij zelfs te lui
om met z’n ogen te knipperen
behalve wanneer hij de liters telt
overbrengen in een leeg
onbekend gebouw
geeft herkenning
zonder herinnering
één lange ongeschonden klank
overgangen tastend duidelijk
introspectie ondervraging
vandaar naar regie
is niet nieuw
behalve wie authentiek is
en een beetje anders
ik doe niet iets
wat een ander niet kan
ik doe iets anders
zittend met zijn allen
in strandstoelen
om een onbeweeglijk watervlak
geluiden van buiten
plakken aan vage spanning
pelgrimage naar
onvoorstelbare tuinen
pis, geil, sperma & wanhoop
kruipt door de vochtige lakens
in terrakleuren met onschuldig motiefje,
draai je om & om &de wasmachine kan de
schuld nooit uitwissen & ik vergeet alles, behalve dat
en al die gezichten, al die verlangens & in de kiem gesmoorde
verwachtingen & ik was de dader, gespeend van ieder
mededogen; mijn lust, mijn weerzinwekkende pik
is de baas op het zweet doordrenkt stof
vol pillenkots, bier & bloedvlekken,
snij je nog eens voor mij & druk je
arm in mijn gezicht & ik lik je,
drink je, sla je, beuk je, neuk je,
druk jou met je gezicht in jezelf
& weiger de fles met jou te delen,
jij moet dorstig blijven, dorstig naar mij
& ik grijp je in je nekvel & schud jou
& mijn huidschilfers dwarrelen over
jouw ongewassen voeten & ik trap &
vertrap tot alles dood is
behalve ik
Dat er niemand is om me te zien als ik naakt uit bed stap
met niemand bedoel ik niemand behalve de hond en de kat
wat natuurlijk niet niemand
maar twee keer iemand is
en het is niet zo dat twee keer iemand niemand is of andersom
dat twee keer niemand iemand
zoals twee keer iets niet niets is
en twee keer niets niet iets
hoewel ik niet weet hoe ik me twee keer niets of niemand
zou moeten voorstellen
behalve als afwezigheid van jou en iemand anders.
Maak je geen zorgen, ik zal geen aansluiting vinden.
Ik kijk naar het tuinhek en zie een tuinhek, geen mogelijkheden erachter.
Aan mij is niets wezenlijks meer toe te voegen of af te doen, maar ondanks dat…
Ik pak de krant en lees artikelen van grote zeggingskracht.
Ze appelleren aan een publiek dat uit iedereen bestaat, behalve mij.
Ik zet slechts de zeggingskracht af tegen artikelen eerder door mij gelezen.
Een schimmig klassement doemt op maar aan rapportcijfers brand ik me niet.
De krant weg leggend, krioelt het idee van een concept dat zichzelf uitput.
En grinnik ik om de ontkenning die morgen met vette letters in mijn bus glijdt.
Nee, maak je geen zorgen, ik zal geen aansluiting vinden.
Ik zal zo boodschappen halen en terugkeren precies op dit adres.
Tijdens de heen- en terugreis zullen mijn wereldoorlogen binnenskamers blijven.
Deze drukbezette secretaris-generaal van zijn eigen Verenigde Naties geeft niet op.
Tot aan mijn laatste flosbeweging rond middernacht onderhandel ik onder zelf gecreëerde druk verzoenende clausules uit tegen mijn opvliegender spiegelbeeld.
Recente reacties