Over je graf heen
beangstig je me nog.

Ik ben je regelmatig kwijt de laatste tijd.
Steeds dieper in mezelf moet ik zoeken
om je nog te vinden.

Dat beangstigt mij.

Het verdriet en de woede die ik koesterde,
de pijn die ik droeg als een doornenkroon,
de angst voor zonder jou verder –
dat alles is steeds vaker zoek.

Ongemerkt ben ik ergens
de controle kwijt geraakt.