Elke dag staan er nieuwe levens op
die zich bedienen van mijn initialen
en mijn stem
Zo raken mijn lippen gewend
aan hun stomme verhalen
dat ik er bijna in zou gaan geloven
dat ik het ben die hier de leugens schrijft
Maar ik ben geen zonnekoning
die regeert over de dolenden
van dit rijk
Niemand kan mijn lichaam onthoofden
Ik ben maar een foto
een naam zonder identiteit
Klopt Tijsterblom, je hebt gelijk: dolende moet dolenden zijn. Bedankt voor je commentaar. Groet van Gisela
Mooi gedicht met een herkenbare thematiek. Bescheiden kanttekening: moet het niet dolenden zijn, met een n dus?