ik was de man die het vaandel droeg en de zeilen streek
ik was de man die voorop ging en het prikkeldraad slechtte
ik was de grafdelver en de dominee was ik natuurlijk ook
en ik was zes kistdragers

ik was degene die de auto bestuurde en de klaar-over bij het zebrapad
en ik was alle kinderen die overstaken; ik was de storm, de regen en
de paraplu die wegwaaide en ik was de oude vrouw die hem
machteloos nakeek

ik was de boer, het gras en het graan, het gemeste kalf en de slager
en ik was zijn mes en de smid die het smeedde en tenslotte ben ik de man
geworden die in de donkere kuil kijkt die hij zelf gegraven heeft
en denkt ‘laat ik wachten, er is misschien nog tijd’

ik heb vele levens geleefd en daarom ben ik vandaag moe
snap je nu waarom ik altijd zo moe ben liefste?