zo kan het ook – eelke van es
Wij zijn de vogelkijkers
die liever thuis blijven.
We tellen de bromvliegen in het raam.
We wonen in een straat van naam,
onze werksters zijn lekkere wijven,
op een tijgervel spelen zachte strijkers.
Voor ons is dit een fijne vlucht,
gewoontegetrouw de benen strekken
terwijl de avonden vertrekken
uit een noodgeboren klucht.
We tellen de vliegen in het raam.
Goedenavond saam,
ook al op weg naar later.
We wonen in een straat van naam.
Zo een met flitsend water
rond een oude blinde kater,
opgeprikt bij een cyclaam.