Resultaten voor het trefwoord ook

ook fictie – manja croiset

Een bouquet ontvangen
van een minnaar
met de tekst PASSIEFLORA

die naam zou kunnen bij huwelijken
maar dat klinkt mij te obligaat
in de oren

best lastig – andrea smikova

neem woordenboek
en stoomwals

of zo’n ander
apparaat waar ze
dingen mee pletten

zorg dat boek
plat wordt

letterlijk
niet figuurlijk
zeg schuin

ik bedoel dus
niet schuin

plat… en dun
nee flinterdun

naderend tot een vlak

maak er vervolgens
een lijn van

en dan een punt

dat lijkt me
leek me
het perfecte
ideale gedicht

maar alle…
bij elkaar

hoe krijg je dat
online/geüpload?

dat lukt vast
je zus ook niet

moeilijkst overbrengen
geur van punt

 

 
(hoe rook de big bang?

wie had daar neus voor?)

hof van heden – iniduo

In een appelgaard kan onrust bezinken,
kan een vermoeide aarde even stilstaan,
kan dorst in overvloed verdrinken
en kunnen dagen zomaar voorbijgaan.

In de tuin weerklinkt schraal verlangen.
In een gewaagde poging wellicht
om schaduwen van het verleden te vangen.
Dat is toch waarvoor muren zijn opgericht.

Het wachten is op de ontknoping
van de wurgende wrong in tijdelijke tijd.
Zo klinisch als het paradijs, ik noem maar een ding,
hoeft het nu ook weer niet te worden. Met respijt.

ik ook – pallas van huizen

Jij, jij zal er altijd zijn
en ik, ik ook
wij zullen er altijd zijn
er is geen weg
geen terug
het is, het is, het is
en het zal altijd zo zijn
jij, jij zal er altijd zijn
en ik, ik ook

lichaamstaal – iniduo

ik volg de sporen in denkbeeldige sneeuw
of zijn het mijn stappen, doch onbetreden
wat ik onthouden moest, ben ik ook al vergeten
want wat ik wist, is te lang geleden

ik heb blinde muren opgetrokken
om kilte te weren die schuurt als zand
ik hou mezelf een universum voor
parallel, en ik sta aan de andere kant

ik luister naar mijn adem
die klinkt als een herfstblad, maar dan windstil
ik slik met mijn tong
die niet spreekt wat ik zeggen wil

pindarotsjes – jacob van schaijk

als ik een vliegtuig was,
had ik vleugels en kon
vliegen als olifantje Dombo

met mijn lange slurf was
ik dan een miereneter
en vrat mieren de hele dag

maar omdat ik van pindarotsjes
hou, ben ik geen miereneter
en helaas dus ook geen vliegtuig

bladmond – b. vogels

ze blijft maar mondloos naar me staren
mijn plantaardige moeder
in haar veld verandert niets
ook niet met een klap
in haar landschap horen rozen

haar blik rolt ten einde
uit de stoel
wat rest draait wel op wielen

ze heeft ogen om te aaien
strelen is iets goedaardigs uit een verleden

in haar tuin van heden
ben ik niets

de berekenende kant van een artiest mag ook wel eens onder de aandacht worden gebracht – hans van willigenburg

ik hap blijmoedig naar adem
want ik weet dat wat ik ga zeggen
vijftig procent schokt
de andere vijftig procent oplucht
‘welke tv-programma’s doen we?’ vraagt mijn manager
allemaal willen ze weten of ik het meende
of ik de geschokte vijftig procent haat
(en zo ja waarom)
of ik de opgeluchte vijftig procent omarm
(en zo nee waarom niet)
terwijl ik onder studiolampen vecht tegen de slaap
en op de rand van pure desinteresse
mijn provocatieve repertoire afwerk
stromen nóg meer verzoeken bij mijn manager binnen
‘nog twintig tv-interviews en je hoeft nooit meer wat te zeggen’
rekent hij voor
‘als ik de steen nog wat harder in de vijver had gegooid waren het er minder geweest’
mijmer ik
 
geen rekening houdend met mogelijk nog te volgen doodsbedreigingen
opstootjes
prominente landgenoten die hun positie kiezen
en daarmee mijn uurtarief zomaar verveelvoudigen zouden kunnen

stellingbouw – martin m aart de jong

Er is een tijd van komen en gaan
daartussen sta je op een scheermes
blaffende menigtes toe te hoesten
dat de poëzie geletterde zuurstof
is zonder welke we hersendood tussen
de stenen bewegen van geboorte en dood.
Als je nooit zegt dat iets mooi is omdat
je niet kunt zien wat van een ander eeuwig
deelbaar is ben je net als het heelal
alleen tril je negatief in een hoekje,
ook als er geen hoekje is omdat er zoveel
hoekjes zijn met trillende ego’s. Je trilt
altijd mee met de energie. Je weerkaatst
klanken van werelden die je niet kent omdat
leven een voortzetting is van alles wat koolstof
verbindt aan de hartstocht. Het staat steviger
als je geschiedenis de jouwe weet meedeelt in
de draaiing van de as.