Resultaten voor de tag ook

ook fictie – manja croiset

Een bouquet ontvangen van een minnaar met de tekst PASSIEFLORA die naam zou kunnen bij huwelijken maar dat klinkt mij te obligaat in de oren

neem woordenboek en stoomwals of zo’n ander apparaat waar ze dingen mee pletten zorg dat boek plat wordt letterlijk niet figuurlijk zeg schuin ik bedoel dus niet schuin plat… en dun nee flinterdun naderend tot een vlak maak er vervolgens een lijn van en dan een punt dat lijkt me ... »»»

hof van heden – iniduo

In een appelgaard kan onrust bezinken, kan een vermoeide aarde even stilstaan, kan dorst in overvloed verdrinken en kunnen dagen zomaar voorbijgaan. In de tuin weerklinkt schraal verlangen. In een gewaagde poging wellicht om schaduwen van het verleden te vangen. Dat is toch waarvoor muren zijn opgericht. Het wachten is ... »»»

ik ook – pallas van huizen

Jij, jij zal er altijd zijn en ik, ik ook wij zullen er altijd zijn er is geen weg geen terug het is, het is, het is en het zal altijd zo zijn jij, jij zal er altijd zijn en ik, ik ook

lichaamstaal – iniduo

ik volg de sporen in denkbeeldige sneeuw of zijn het mijn stappen, doch onbetreden wat ik onthouden moest, ben ik ook al vergeten want wat ik wist, is te lang geleden ik heb blinde muren opgetrokken om kilte te weren die schuurt als zand ik hou mezelf een universum voor ... »»»

pindarotsjes – jacob van schaijk

als ik een vliegtuig was, had ik vleugels en kon vliegen als olifantje Dombo met mijn lange slurf was ik dan een miereneter en vrat mieren de hele dag maar omdat ik van pindarotsjes hou, ben ik geen miereneter en helaas dus ook geen vliegtuig

bladmond – b. vogels

ze blijft maar mondloos naar me staren mijn plantaardige moeder in haar veld verandert niets ook niet met een klap in haar landschap horen rozen haar blik rolt ten einde uit de stoel wat rest draait wel op wielen ze heeft ogen om te aaien strelen is iets goedaardigs uit ... »»»

ook stenen krimpen tot dragelijke stof – elsje de wit

Wijs me de steen in het hoofd, elke beweging voert tot een traag schouwspel. Ik lig en jij naast mij tussen de coulissen van het leven. De wereld oreert, creëert en fêteert. Wij leggen vruchten op de tong en zwijgen louter om het zwijgen.

de berekenende kant van een artiest mag ook wel eens onder de aandacht worden gebracht – hans van willigenburg

ik hap blijmoedig naar adem want ik weet dat wat ik ga zeggen vijftig procent schokt de andere vijftig procent oplucht ‘welke tv-programma’s doen we?’ vraagt mijn manager allemaal willen ze weten of ik het meende of ik de geschokte vijftig procent haat (en zo ja waarom) of ik de ... »»»

stellingbouw – martin m aart de jong

Er is een tijd van komen en gaan daartussen sta je op een scheermes blaffende menigtes toe te hoesten dat de poëzie geletterde zuurstof is zonder welke we hersendood tussen de stenen bewegen van geboorte en dood. Als je nooit zegt dat iets mooi is omdat je niet kunt zien ... »»»

Recente reacties

Robert Kruzdlo: Zou het gedicht willen herschrijven, toch...? Kruzdlorobert.com
Robert Kruzdlo Flow Teksten: Ja, nu ik het terug lees..., hier-en-daar valt er weer, alweer iets te schaven. kruzdlorobert.com
Manja Croiset: Beide en niet beiden. ...
Krishna: zegt:Ha, ja, het ligt natuurlijk voor de hand om het te lezen als een soort van ode aan mijn ...