walging – jan holtman
Er was markt in de stad en ik
nam plaats in de rooklounge van een hotel
om Blinde Gedichten uit te lezen
achter me dronken Drentse vrouwen koffie
openhartig over hoeveel koffie daags
en over aambeien
gescheiden door een inheemse plant
zag ik niets, maar hoorde aan dat
aambeien geen probleem zijn
met een eetlepel zalf uit een potje
opgelost in water en later wilde ze
(lief, houd me vast)
Ik stel voor Jan Holtman dat je verkast van Krakatau naar Gedichtenfreaks;
het gemiddeld niveau op beide sites zal dan stijgen.
PS
Je zou ook de eerste twaalf regels van je gedicht kunnen schrappen.
Dan heb je alvast een mooie spiegel, voor als je dood bent .
Als de natuur haar beloop krijgt, zul jij de madeliefjes eerder omhoog kijken, dan ik!
Ik vind dit juist een prachtig gedicht, eenvoudig geschreven en toch raakt het me! Diep, zou ik bijna zeggen!
Alleen die titel, ik moet toch ook even kritisch zijn: voor mij past dat niet goed. Een vreemde te grove omlijsting voor die 12 aansprekende regels.
En dat brengt me ook even bij Ruud Poppelaars die de regels heeft zitten tellen. Ik stel me zo voor dat hij zijn reactie al eerder heeft zitten schrijven en fijnslijpen, wachtend op een nieuwd dicht van Holtman. Hij hoefde alleen nog maar het getal in te vullen en te copy-pasten. Knap hoor.
Weet je wat pas echt onder doet aan het niveau hier Ruud? Jouw reactie….Hoe kun je! De titel walging komt hierbij goed van pas…..want wat walgelijk om met de dood te spotten en zo’n persoonsgerichte reactie hier onder een gedicht te plaatsen. Ga toch alsjeblieft eens heel gauw in de zandbak spelen en als je niks nuttigs te zeggen hebt, houd je dan ook gewoon stil!
Wat een poëtische reactie Jan op dat misselijkmakend commentaar.
Pas maar op dat ie toevallig geen regeltje jat en dan een link zet op de gedichtencorner waar iedereen kan lezen dat jij net als Martin B. hem navolgt. Alsof Martin B of wie dan ook het nodig heeft die troep van Poppelaars te imiteren. Dan ben je wel heel ver van ’t padje af.
Gedichtencorner? De naam doet denken aan een snackbar. Over walging gesproken… Van Stoppelaars nog nooit een gedicht gelezen. Er staat wel een en ander over hem geschreven, maar daar ga ik gelukkig niet over!
Ik vind t een mooi gedicht Jan, en je reactie met de madeliefjes ook!
Ja,laat Ruud maar in de zandbak gaan spelen,met of zonder madeliefjes…
volgens mij zaten de dames heerlijk te smullen van aardbeien met slagroom, tegenwoordig, Jan kan je een gratis gehoortest laten doen, succes
gedicht?
Jan; nog steeds als vroeger toen al top nu nog veel beter! Geen zandbak en madeluefjes voor jou!!!
Rudy,
Bedankt!
Toverdraad, was u het? Achter die inheemse plant?
Vroeger, Roely, Hanny en Ellen: ik hef het glas op u!
En ook op Hans die hieronder een prachtig gedicht geschreven heeft, dat m.i. op elke luchthaven waar Nederlanders schoenen kopen gepresenteerd moet worden!
Beste Ruud poppelaars, gedichtenfreaks, haal je erbij, staan ook goede gedichten bij. Allereerst is het systeem bij gedichtenfreaks veel beter dan hier op Krakatau, dit is gratis World-press! beperkt ontzettend. Hier moet je weken wachten, voordat je het gedicht van je geplaatst ziet. Hoop je. Ruud het zou je sieren als je een toontje lager gaat zingen. Je zweverige gedichten vallen nu eenmaal niet bij de dichters!
groet
Bij een sterk gedicht gaan de reacties vooral over het gedicht.
Hier gaat het nog slechts over/om één ding 🙂
En grappig is ook dat onze Jan die zichzelf zo graag de grote schrapper noemt,
niet alleen thuis wil zijn als we hem een gum uit de eigen onderbroek omhoog toveren.
Welnu Poppelaars, de grote eenling gaat lekker een paar dagen naar zijn geliefde Nieuwvliet-Bad.
& Toedels dan maar weer
hoewel ik je gedichten wel bijzonder vind, ik wordt hier dan ook niet gezien als dichter! ik denk dat jij bij freacks meer erkenning krijgt. Daar passen jou gedichten beter bij.
Ik heb even bij de Literaire Snackbar (gedichtencorner) gekeken, maar voel niet de minste behoefte daar te publiceren.
Vermakelijk is het wel te lezen hoe Stoppelaars daar zijn best doet Henny Vrienten te plagiateren!
Poëziek of de grootheidswaanzinnen van Stoppelaars
er kwam iets groots in hem op
recht uit het hart het moest
en zou een gedicht met een
meeslepende kadans
het moest over golven gaan
het werd pompen en verzuipen
in een innige omhelzing
met de toiletpot
hand aan de spoelknop
en het water stortte
duizelingwekkend
richting rioolratten