Resultaten voor de tag zinnen

zonder genade – b. vogels

nooit voorheen hoorde ik het gonzen van hun metalen kleuren ik droeg mijn hoofd in de kruinen van een wolkenbos onder mij krioelden ogen uit het niets kittelden sprieten als trillend riet aan reuzenvoeten nu moeten mijn zinnen getuigen van hun ruige haren de schilden en vleugels van een kriebelleger ... »»»

betekenis aan taal – frank vingerhoets

Tussen de alinea’s van het leven vallen zinnen als dood zand Woorden bewegen enkel binnen de context van levende druppels waarheid Veel vocabulaire is hol en teistert de stilte met geluid Men poogt de gaten in het bestaan de gaten in het bestaan te vullen met het cement van wat ... »»»

de bank – stien van der wal

er moet hier toch een bank staan, ik herinner me hoe hij bestond uit mens en gewoonte, uit zoekende voeten tegen een verlopen onderkant, hoe voorbijzitters herkend werden aan kuil en kruimel, soms vervloekt vanwege hun morsige mond. er moet hier een bank staan, ik hoor hoe hij zuchtte, toekomstige ... »»»

loze zinnen – stijntje van der wal

nergens zag de leegte zo zonder moed een koud kind kom toch hier verschijn uit dit papier om met jouw oog en met jouw kleine mond te proeven hetgeen hier toch ooit werkelijk bestond herrijs uit inktenblauw arm, zalig kindergezichtje van jou nergens zag ik leger dan leeg en nog ... »»»

voor morgen – jelou

Als je morgen doodgaat je glimlach lijkt verstomd je ogen zo verdomd onzichtbaar, je gelaat een dichtgeslagen boek waar ik jouw zinnen zoek in huid van perkament je blikken afgewend naar verder dan het hier waar ik niet reiken kan zo zal ik deel daarvan en immer jou nabij in ... »»»

peagasus – mattijs deraedt

Dichten is kijken naar het onzichtbare, zich niet kunnen neerleggen bij het kurk van deze maatschappij, wereld, Melkweg. Dichten is stil rebelleren tegen de droogte. Haha, je mag proberen zoveel je wil, maar niemand zal Pegasus ooit kortwieken. Zie hoe zij marcheren, snoeischaar in de hand, zinnen opdreunend als kleuters ... »»»

abstract – jelou

Je stelde mij een vraag, zo eentje die heel kort maar krachtig zoals je dat wel vaker doet en ik, mijn hoofd vertalend in waarom en hoe het komt dat dingen zo gebeuren, verdwaal in duizend zinnen van hoe het nu en voordat je geboren, waar toen de zon en ... »»»

de recensent – ellen vedder

Hoe hij zich over mijn gedicht boog de woorden van mijn karkas scheurde rücksichtsloos zette hij zoute tanden in gekronkel en trok mijn kleed in repen vol als hij was van dienstbaarheid en zie Daar stond ik als een nat katje te trillen liet hem zijn neus in mijn buik drukken ... »»»

zoektocht naar woorden – rob de vos

Ik wentel me in het schijnsel van je verbeelding, jouw zoektocht naar woorden. Donkere straten verbergen de beeltenis van klanken, plooibare dromen als toevluchtsoorden. Ik wil je zo graag eens horen, het timbre van je stem in volle zinnen gehuld. Misschien komt dat er ooit nog van, met alle akkoorden ... »»»

drie haiku zinnen – gronama

Niet langer dan dit. Ook hier mag nu al niks meer. Dit was het alweer.

Recente reacties

Robert Kruzdlo: Zou het gedicht willen herschrijven, toch...? Kruzdlorobert.com
Robert Kruzdlo Flow Teksten: Ja, nu ik het terug lees..., hier-en-daar valt er weer, alweer iets te schaven. kruzdlorobert.com
Manja Croiset: Beide en niet beiden. ...
Krishna: zegt:Ha, ja, het ligt natuurlijk voor de hand om het te lezen als een soort van ode aan mijn ...