Resultaten voor de tag keuken

hooglied – b. vogels
Of ik je nog graag heb? Kijk maar naar de verwikkelingen. Er zijn er minder, maar ze gebeuren nog. Zelfs tussen de keuken en de bank. En de dank die op het aanrecht staat te geuren. Mijn hand die zich verstrikt in het verslikken van je huid, als je naar ... »»»

requiem – tijl nuyts
Pianomuziek walmt de kamer binnen waar dames met lange sigaretten in zetels van rood ribfluweel om haar sterfbed zitten. “Ze ziet wat bleekjes.” “Ja.” Zij is piepjong en stervende wanneer de sluimer met witte handschoenen komt aandraven en zoetjes om haar ogen zwemt om ze te sluiten. “Ik vond haar ... »»»

* – berrie vugts
In een rechtopstaande metalen cilinder in mijn keuken zitten een zwarte, gele, lichtgroene, lichtblauwe, rode en mauve mok Die mauve mok is veruit mijn favoriete mok en berg ik na de afwas altijd onderaan op De rode is voor wie ik heimelijk liefheb. Ze passen perfect in die cilinder, mijn ... »»»

valencia – hans goudart
het eerste ochtendlicht een streep aan de horizon donderend aanrollende golven grote trom onder de onweerswolken & kletterende hagelstenen op een zinken dak in de stilte van dit uur na de koffie aan de kade een verkwikkende motregen mild, zachtaardig een briesje rimpelt schitterende golfjes over helder water het geluid ... »»»

gesloten ruit – elize augustinus
Hoe een ijzige wind hier regelmatig opsteekt. Ik hoor het sinistere gekraak van spanten en binten. Ik kijk door de gesloten ruit. Een rij van bomen met zwiepende takken. De straat is bekleed met een goudglanzend tapijt. De fluitketel begint te fluiten. Ik schrik ervan, en draai me om. Loop ... »»»

bel mij – martin m aart de jong
Ik had je willen zeggen nog dat leven zo eenvoudig is een kwestie van adem halen formulieren invullen en doen alsof je gelukkig bent. Wil je mijn elastiekjes zien? Mijn rekbaarheid is legendarisch overal verschiet ik kleuren alleen als het regent en de zon schijnt kleurt mijn navel rood. Thuis ... »»»

de plaats die keuken heet – silvia
ze draagt nog de naam maar de faam van weleer vliedt weg in flarden van herinnering het fornuis gedegradeerd tot meubelstuk in de kast wordt enkel nog stilte bewaard moeder kookt niet meer, raakte ’t kwijt dwalend in de mist die haar hoofd omringt is onderweg terug naar de moederschoot ... »»»

aarde – willemien mensinga
de draad verbindt ons een zacht trekken van handen uit elkaar, en het staren naar beweging de geur van vet schaap hangt tussen ons in of is het de weide van afgelopen zomer we kluwen een wereldbol van wol met gras en land, gewoon op keukenstoelen Gedicht uit Krakatau 40

Recente bijdragen

Recente reacties

  • Robert Kruzdlo: Zou het gedicht willen herschrijven, toch...? Kruzdlorobert.com
  • Robert Kruzdlo Flow Teksten: Ja, nu ik het terug lees..., hier-en-daar valt er weer, alweer iets te schaven. kruzdlorobert.com
  • Manja Croiset: Beide en niet beiden. ...
  • Krishna: zegt:Ha, ja, het ligt natuurlijk voor de hand om het te lezen als een soort van ode aan mijn ...

Vrienden van Krakatau

Cookies?
Cookies = OK
Deze website maakt gebruik van cookies.
Cookies zijn op uw computer opgeslagen codes die deze site gebruikt om enkele instellingen te onthouden. Daarnaast worden statistieken over het gebruik van de site bijgehouden via Wordpress en Google. Deze gegevens worden niet met derden gedeeld. Eventuele Google-advertenties op deze site kennen een eigen beleid.